SŁOWEM WSTĘPU…

Młodzieżowe Mistrzostwa Polski pod egidą Polskiego Związku Piłki Siatkowej już za nami. Ze statystycznego punktu widzenia był to dla nas szczególnie pracowity okres, ze względu na pracę klubową oraz naszą współpracę z Volleystation podczas wyżej wymienionych rozgrywek. Aby jeszcze raz przypomnieć sobie te finały zapraszamy Was na cykl analiz wszystkich kategorii młodzieżowych. Na początku na tapetę bierzemy rozgrywki młodziczek, które odbyły się w Szamotułach.

SŁOWEM DRUGIEGO WSTĘPU 😉

W tym artykule zastosowałem słownictwo, które w wielu klubach, czy u wielu statystyków może się różnić. Opisując atak piłka szybka jest to piłka “super”, która jest grana przy standardowych dobrych akcjach. Piłki quick w mojej definicji oznacza piłkę z szybkim tempem zagrania szybszym od piłki szybkiej 😉 Ostatnia najbardziej logiczna – piłka high, jest to piłka wysoka najczęściej grana z głębi pola po niedokładnej obronie/dograniu/przyjęciu. 

QUICK > SZYBKA > HIGH

ATAK

Analizę rozgrywek zaczniemy od ataku. Średnia skuteczność ataku na Finałach Mistrzostw Polski Młodziczek wynosiła nieco ponad 41%. Zgodnie ze standardowymi przypuszczeniami najsłabiej wyglądała kwestia skuteczności ataku przy negatywnym przyjęciu, która wynosiła 26%. Ciekawe, że jest nieco wyższa od średniej skuteczności atak po dwudziestym punkcie.

Poniżej przedstawiamy wykres złotych medalistek MOS METRO Warszawa. Porównując uśredniony wykres ataku należy zwrócić na skuteczność ataku po freeballu, gdzie zawodniczki z Warszawy osiągnęły bardzo wysoką wartość – 69% 

W trakcie finałowych rozgrywek w Szamotułach zespoły dość równo wykorzystywały atak z piłki TENSA (szybka piłka wystawiana na skrzydła) oraz HIGH (piłka wysoka). Atak ze środka wykorzystywano w 11% (QUICK), a “pajpa”  na piłce szybkiej (MEDIUM) wykorzystywano w zaledwie 2%. Inne piłki takie jak piłki przechodzące, kiwki rozgrywającej czy asekuracyjne ataki z drugiej piłki były wybierane w 8% ataków.

ZAGRYWKA

Niespodzianką w finałach Mistrzostw Polski Młodziczek nie jest to, że dominowała zagrywka float z wyskoku. Na poniższym wykresie widzimy zdecydowaną większość zagrywek tego typu. Drugą z kolei była zagrywka stacjonarna, na końcu z najrzadszym wykorzystaniem uplasowała się zagrywka rotacyjna z wyskoku. Jednak czy w każdej drużynie dominującą zagrywką był float?

Rozwijając moje rozważanie na temat typu zagrywki muszę powiedzieć, że u większości drużyn faktycznie dominował float w większym bądź mniejszym stopniu. Jednak jest jeden wyjątek w postaci drużyny UKS Pomorzanie Pogodno Szczecin, gdzie w kolejności od najczęściej wykorzystywanej do najrzadziej korzystano z zagrywki: stacjonarnej, rotacyjnej z wyskoku oraz float z wyskoku. Taki rozkład może wynikać z dobrej i regularnej zagrywki. Co ciekawe widać bardzo mocne podobieństwo zespołów z Łasku oraz Szamotuł gdzie wykorzystanie poszczególnych typów zagrywki jest takie samo.

Aby sprawdzić tą zależność przygotowaliśmy zestawienie błędów, które rozwiewa wątpliwości o zagrywce w tej drużynie. Zagrywka najmniej wykorzystywana w szczecińskim zespole ma w wykonaniu jej najwięcej błędów, dzięki czemu może nam się kształtować zależność przedstawiona na powyższym wykresie..

Tabela błędów zagrywki według typów zespołu UKS Pomorzanie Pogodno Szczecin [%]
Zagrywka stacjonarna	13%
Zagrywka float z wyskoku	26%
Zagrywka rotacyjna z wyskoku	13%

PRZYJĘCIE

W finałowych rozgrywkach pozytywne przyjęcie kształtowało się na poziomie 37%, a perfekcyjne 18%. W pozytywnym jak i perfekcyjnym przyjęciu przodowała drużyna MOS METRO Warszawa. Oprócz zespołu Mistrza Polski pozytywne przyjęcie powyżej średniej utrzymywała drużyna gospodarzy z Szamotuł oraz druga drużyna z Warszawy – MUKS Sparta Warszawa. A idealnie w średnią wpasowała się drużyna ze Szczecina osiągając w perfekcyjnym i pozytywnym przyjęciu tą samą wartość co średnia przyjęcia wszystkich drużyn.

Co ciekawe drużyny podobnie przyjmowały jeśli chodzi o ilość błędów. Ta kategoria wiekowa ma to do siebie, że jedna zawodniczka w drużynie może wywołać spore zamieszanie w przyjęciu. Widzimy to na wykresie w postaci braku tendencji. Teoretycznie najsłabsza drużyna notuje najmniejszy stosunek błędów w przyjęciu do ogólnej liczby przyjęć.

Relacja błędów

Na poniższym wykresie przedstawiono współczynnik błędów do zdobytych punktów. Im mniejsza wartość tym więcej zdobyliśmy punktów niż straciliśmy przez swoje zagrania. W tym przypadku nie liczą się stracone punkty przeciwnika np. przez zagrywkę. Możemy dzięki czemu określić opierając się na danych oraz obserwacjach określić jak bardzo zespół wypracował sobie wynik. Widzimy dokładnie że tendencja na przestrzeni od 1 do 8 miejsca jest wzrostowa, czyli statystycznie wychodzi tak jakbyśmy się tego spodziewali.

PODSUMOWANIE

Podsumowując wszystkie fragmenty gry mocno nie zdziwiły podczas tego finału. Wszystko mieści się w “młodziczkowych” ramach co mogą potwierdzić powyższe wykresy. 

Tym artykułem chcielibyśmy również Was zachęcić do obserwowania naszego bloga oraz naszego cyklu analiz Młodzieżowych Mistrzostw Polski, po analizie danych kategorii przejdziemy do analizy całościowej i porównań wszystkich kategorii.