Skip links

Analiza zagrywki

Serving

Arkusz o nazwie „Serving” może służyć jako arkusz przygotowawczy, podczas gry na ławce rezerwowych oraz jako arkusz podsumowujący po meczu lub sezonie.

Filtry:

  • przyjmujący zawodnik
  • efekt przyjęcia
  • strefa zagrywki
  • strefa przyjęcia

Ten arkusz jest podzielony na startową szóstkę i zawodników rezerwowych. Początkowa szóstka zawodników jest uzupełniana automatycznie, ale numery zawodników rezerwowych należy dodać ręcznie. W kolumnach znajdują się informacje o ilości wykonanych zagrywek, procentach punktów zdobytych po serwisie (%PS) oraz procentach asów i błędów w polu serwisowym. W drugiej części tabeli znajdują się dane drużyny przeciwnej, takie jak średnia przyjęcia po zagrywce poszczególnych zawodników oraz procent ich przyjęć negatywnych (1P%), neutralnych (2P%) i pozytywnych (%PP). Widoczna jest również skuteczność ataku w pierwszej akcji po przyjęciu zagrywki poszczególnych zawodników oraz skuteczność side-outu.

Na powyższym przykładzie widać, że najwięcej piłek zaserwował zawodnik (12 Szalpuk A.), którego %PS był drugi najwyższy w drużynie (49%), a najmniej serwisów wykonał zawodnik (11 Nowakowski P. ), którego %PS był najniższy (27%). Zawodnik (20 Weber L.) osiągnął najwyższy procent punktów zdobytych po swoim serwisie oraz miał najwyższy procent asów i błędów serwisowych. Przeciwnicy mieli najwięcej problemów z przyjęciem zagrywki nr 20, gdyż osiągnęli jedynie 19% przyjęcia pozytywnego, a najlepiej radzili sobie w odbiorze zagrywki zawodnika nr 11 (osiągnęli bowiem 58% pozytywnego przyjęcia). Przeciwnicy mieli również najniższą skuteczność side-outu i pierwszej akcji po przyjęciu zagrywki przez gracza nr 20, natomiast najwyższą skuteczność side-outu odnotowali, gdy zagrywał zawodnik nr 11.

Line – cross serve

Tego arkusza można używać podczas przygotowań przed meczem oraz podczas podsumowań posezonowych w celu analizy drużyn i poszczególnych zawodników.

Tutaj możesz zobaczyć wyjaśnienie sposobu odczytywania stref w tym raporcie:

  1 TO 1Zagrywka za strefy 1 lub 9 do strefy 1 lub 9
1 TO 6Zagrywka za strefy 1 lub 9 do strefy 6 lub 8
  1 TO 5Zagrywka za strefy 1 lub 9 do strefy 5 lub 7
  6 TO 1Zagrywka za strefy 6 do strefy 1 lub 9
6 TO 6Zagrywka za strefy 6 do strefy 6 lub 8
6 TO 5Zagrywka za strefy 6 do strefy 5 lub 7
5 TO 1Zagrywka za strefy 5 lub 7 do strefy 1 lub 9
5 TO 6Zagrywka za strefy 5 lub 7 do strefy 6 lub 8
5 TO 5Zagrywka za strefy 5 lub 7 do strefy 5 lub 7

Każda tabela zawiera informacje o zagrwyce drużyny i poszczególnych zawodniówk, podzielone według strefy początkowej i końcowej serwisu. Podana jest liczba wykonanych zagrywek, procent serwisów zagranych w określonym kierunku, procent asów, procent błędów, pozytywny odbiór zagrywki przez przeciwnika oraz procent punktów zdobytych po tym rodzaju serwisu. Pokazuje dane dotyczące całkowitego serwisu i liczby dotyczące „Red Zone”. „Red Zone” to sytuacja, gdy zespół ma przewagę powyżej 20 punktów i różnica między zespołami wynosi co najwyżej dwa punkty.

Na powyższym przykładzie widać, że najwięcej piłek zaserwowała ta drużyna ze strefy 1 do strefy 6. Również w ważnych momentach seta („Red Zone”) był to najczęściej wybierany kierunek. Wiele serwisów grano po linii, od strefy 1 do strefy 5, również większość asów była serwowana w ten sposób. Najwięcej błędów drużyna popełniła grając serwisem po skosie ze strefy 1 do strefy 1. Najlepsze przyjęcie przeciwnicy osiągali, gdy zagrywka posyłana była ze strefy 5 do strefy 6, a najsłabsze, gdy przyjmowali zagrywkę wykonywaną ze strefy 6 do strefy 5.