Autor: Maria Heppner

Turniej Mistrzostw Świata chłopców w 2025 odbył się w dniach 13.09 – 28.09. 

Klasyfikacja końcowa Mistrzostw Świata mężczyzn 2025: 

1. Włochy
2. Bułgaria
3. Polska
4. Czechy
5. USA
6. Belgia
7. Turcja
8. Iran

SKUTECZNOŚĆ i EFEKTYWNOŚĆ ATAKU

Średnia skuteczność ataku czołowych ośmiu zespołów występujących w Mistrzostwach Świata mężczyzn 2025 wynosiła 51%. O punkt procentowy niższą średnią skuteczność zespoły uzyskały atakując z prawego skrzydła. Średnia skuteczność ataku z lewego skrzydła była o pięć punktów procentowych niższa, natomiast środkowi uzyskiwali średnio 61% skuteczności w tym elemencie.

Najwyższą skuteczność drużyny osiągnęły atakując po pozytywnym przyjęciu i wyniosła ona 62%. O dwa punkty procentowe wyższą skuteczność drużyny z czołowej ósemki turnieju uzyskały atakując z czwartej strefy. Atakując z prawej strony boiska uzyskali skuteczność o wynoszącą 59% punkty procentowe niższą, zaś w ataku ze środka wynosiła ona 60%. Z kolei atak po negatywnym przyjęciu był już zdecydowanie mniej skuteczny, gdyż tu finaliści z miejsc 1-8 odnotowali zaledwie 39% skuteczności, co łącznie dało skuteczność pierwszej akcji wynoszącą 53%. Najniższą skuteczność analizowane drużyny uzyskały atakując z lewej strony boiska i była ona na poziomie 37%. Natomiast gdy zespoły atakowały z drugiej strony boiska ich skuteczność była o sześć punktów procentowych wyższa. Środkowi uzyskali tu 60% skuteczności i tyle samo wyniosła ich ogólna skuteczność ich ataku w pierwszej akcji. Ogólna skuteczność side-outu przy ataku z czwartej strefy wyniosła 48%, zaś z prawej strony boiska była o cztery punkty procentowe wyższa.

W kontrataku skuteczność tych zespołów była o cztery punkty procentowe słabsza od ogólnej średniej skuteczności, przy czym w ataku po obronie skuteczność wynosiła 43%, zaś po dograniu freeballa była na poziomie 61%. Najskuteczniejszy w kontrze był oczywiście atak ze środka, który był na poziomie 63%, zaś ze skrzydeł średnia skuteczność wyniosła odpowiednio 41% z lewego i 47% z prawego. W ataku po obronie zdecydowanie najlepiej spisywali się środkowi osiągając 54%. Atakując z prawego skrzydła ćwierćfinaliści uzyskali skuteczność o punkt procentowy powyżej średniej, natomiast atak po obronie z czwartej strefy był na poziomie 40%. Natomiast wyprowadzając atak po dograniu freeballa najwyższą skuteczność zespoły osiągnęły z ponownie grając kombinację ze środkowymi, osiągając 68%. Atakując z prawej strony boiska zespoły, które wystąpiły w ćwierćfinałach uzyskały skuteczność wynoszącą 59%, zaś atak z czwartej strefy był tu na poziomie 50%.

Natomiast w końcówkach setów, drużyny osiągnęły 53% skuteczności ataku, zaś gdy przewaga wynosiła maksymalnie dwa punkty była ona o punkt procentowy wyższa. Kombinacje ze środkowymi przyniosły odpowiednio 69% i 75% skuteczności. Skuteczność ataku z prawego skrzydła w końcówkach setów wyniosła 45%, zaś w tak zwanej Red Zonie była o trzy punkty procentowe wyższa. W ataku w końcowych fragmentach seta z lewego skrzydła zespoły uzyskały 49%, zaś jeśli ponadto przewaga lub strata była nie wyższa niż 2 punkty to odnotowały 48% skuteczności.

Średnia efektywność uczestników finałowego turnieju Mistrzostw Świata rozgrywanych na filipińskich boiskach wyniosła 37%. W przypadku ataku z prawego skrzydła była ona o trzy punkty procentowe niższa, natomiast atakując z czwartej strefy drużyny uzyskały średnią skuteczność wynoszącą 30%. Środkowi czołowych ekip tych rozgrywek odnotowali natomiast 53% efektywności w tym elemencie.

Najefektywniej zespoły wypadły w ataku po pozytywnym przyjęciu, gdzie osiągnęły efektywność wynoszącą aż 52%. Dzięki czemu efektywność pierwszej akcji była o dwa punkty procentowe powyżej średniej, zaś efektywność side-outu z prawej strony była o trzy punkty procentowe niższa. Efektywność pierwszej akcji wyprowadzanej z lewej strony boiska była najniższa i wynosiła 32%, zaś gdy zespoły atakowały ze środka siatki była ona o dwadzieścia punktów procentowych wyższa. Natomiast efektywność ataku po pozytywnym przyjęciu z lewego skrzydła wynosiła 53%, z prawej strony boiska była na poziomie około 46%, zaś u środkowych była ona na poziomie 51%. 

Najmniej efektywnie natomiast zawodnicy atakowali w akcjach po negatywnym przyjęciu, kiedy to osiągnęli zaledwie 21%. Zdecydowanie najsłabiej drużyny radziły sobie tu atakując z czwartej strefy, gdzie ich efektywność wyniosła zaledwie 17%, zaś w przypadku ataku z drugiej strony boiska była już na poziomie 26%. W przypadku kombinacji ze środkowymi efektywność ataku po negatywnym dograniu wyniosła 56%. 

W kontrze drużyny z TOP 8 atakowały z efektywnością wynoszącą 34%, przy czym atak po obronie był na poziomie 28%, zaś efektywność ataku po dograniu freeballa była o dwadzieścia dwa punkty procentowe wyższa. Środkowi zakończyli efektywnie 63% piłek, które otrzymali w kontrze, zaś atak skrzydłowych był na poziomie odpowiednio 32% z prawej strony i 27% z lewej. W ataku po obronie zawodnicy skrzydłowi w ataku z czwartej strefy uzyskali 26% efektywności ataku, zaś z w ataku z prawego skrzydła ich efektywność wyniosła 29%.

Zawodnicy środkowi w ataku po obronie uzyskali efektywność wynoszącą 48%, zaś gdy atakowali po dograniu freeballa ich efektywność wyniosła 63%. na środku była ona na poziomie 58%. Atakując po dograniu freeballa z czwartej strefy zawodnicy skrzydłowi osiągnęli 32%, zaś w ataku z prawej strony boiska uzyskali 46%.

W końcówkach setów drużyny atakowały efektywność ataku wynosiła 39%, zaś w sytuacjach gdy różnica punktowa powyżej 20 punktu wynosiła nie więcej niż dwa punkty efektywność zespołów czołowej ósemki była o punkt procentowy wyższa. Najwyższą efektywność uzyskali oczywiście środkowi u których wynosiła ona odpowiednio 66% i 75%. Efektywność ataku w końcowych fragmentach seta z lewego skrzydła wyniosła 34%, natomiast w momentach krytycznych była na poziomie 31%. Atakując z prawej strony boiska zespoły uzyskały 29% efektywności w końcówkach seta i 32% w Red Zonie.

Podczas meczów rozgrywanych podczas Mistrzostw Świata mężczyzn najskuteczniejsi byli zawodnicy z Polski i Iranu, którzy skutecznie zakończyli 54% swoich akcji. Drugi, o dwa punkty procentowe słabszy rezultat, odnotowali Bułgarzy i Turcy, zaś o punkt procentowy niższą skuteczność odnotowali Czesi. Najniższą skuteczność, wynoszącą 47%, uzyskali gracze z USA, zaś o punkt procentowy skuteczniejsi byli Belgowie.

W ataku z lewego skrzydła najwyższą skuteczność uzyskali Czesi, u których był on na poziomie 51%, zaś o dwa punkty procentowe niższy rezultat uzyskali srebrni medaliści turnieju. Trzeci wynik odnotowali gracze z Polski, u których wyniósł on 48%. Najmniej skuteczni z czwartej strefy byli natomiast Włosi, którzy uzyskali zaledwie 39% skuteczności, zaś o punkt procentowy wyższy rezultat zanotowali zawodnicy z Belgii. 

Najskuteczniejsi w ataku z prawej strony boiska była drużyna z siódmego miejsca, która odnotowała 55% skuteczności, zaś o punkt procentowy niższy rezultat uzyskali gracze z Iranu. Trzeci rezultat, wynoszący 52% odnotowali reprezentanci Turcji. Najniższą skuteczność ataku z prawego skrzydła uzyskali reprezentanci Stanów Zjednoczonych, u których była on na poziomie 39%, zaś o dziewięć punktów procentowych wyższy rezultat odnotowali Polacy.

Skuteczność ataku zawodników środkowych najwyższa była w zespole z Iranu i wynosiła aż 73%. Kolejny rezultat uzyskał zespół, który stanął na drugim stopniu podium i skuteczność ich ataku ze środka wyniosła 69%. Najmniej skuteczni w ataku kombinacyjnym ze środka byli gracze z Brlgii, którzy odnotowali 48%.

Najefektywniejsi w ataku byli brązowi medaliści mistrzostw świata, którzy odnotowali efektywność wynoszącą 38%. O punkt procentowy niższą efektywność odnotowali Polacy, natomiast Turcy atakowali podczas tego turnieju z efektywnością wynoszącą 36%. Najniższą efektywność zanotowali Irańczycy, u których wyniosła ona 27%, zaś o cztery punkty procentowe efektywniejsi byli zawodnicy z Czech i Stanów Zjednoczonych.

Najwyższą efektywność ataku z czwartej strefy uzyskali biało-czerwoni, u których był on na poziomie 31%, zaś o trzy punkty procentowe niższy rezultat uzyskały zespoły z pierwszego, szóstego i siódmego miejsca. Najsłabszy rezultat ataku z lewej strony boiska odnotowali Czesi i Chińczycy, którzy uzyskali zaledwie 23% efektywności. 

Efektywność ataku z prawej strony boiska najwyższa była w zespole z Polski, gdzie wynosiła 39%. O dwa punkty procentowe niższy rezultat uzyskali gracze z Włoch. Trzeci rezultat, o punkt procentowy niższy, wynik odnotowali Irańczycy. Najniższą efektywność ataku z prawego skrzydła uzyskali reprezentanci Francji, u których była on na poziomie 27%, zaś o punkt procentowy wyższy rezultat odnotowały drużyny z trzeciego i ósmego miejsca.

Najefektywniejsi w ataku ze środka byli reprezentanci Iranu, którzy osiągnęli aż 60%. Drugi rezultat, wynoszący 55%, osiągnęli brązowi medaliści, zaś o sześć punktów procentowych niższą efektywność odnotowali Włosi. Najmniej efektywni w ataku kombinacyjnym ze środka byli gracze z Chin, którzy odnotowali tu zaledwie 36%.

ATAK – INDYWIDUALNIE:

 W rankingach ataku zawodnicy zostali podzieleni względem pozycji, na której występowali. W pierwszej kolejności brana była pod uwagę efektywność ataku, następnie skuteczność i najniższa procentowa ilość błędów.

Najefektywniejszym w ataku przyjmującym, przy tych założeniach, był Lukas Vasina z Czech, który odnotował efektywność na poziomie 43% i zarazem najwyższą skuteczność na poziomie 56%, zdobywając 86 punktów przy 153 próbach ataku. Drugi rezultat należał do Kubańczyka występującego w biało-czerwonych barwach, Wilfredo Leona, którego efektywność była o punkt procentowy niższa, zaś jego skuteczność ataku wynosiła 53%, co było trzecim wynikiem. Drugą najwyższą skuteczność odnotował tu drugi z polskich przyjmujących, Kamil Semeniuk, który osiągnął 55%. Osiągnął on też trzecią efektywność natomiast, która wyniosła 41%. Najwięcej prób ataku wykonał jego kolega z zespołu, Aleksandar Nikolov, który uderzał piłkę 289 razy i zdobył 154 punkty.

Wśród zawodników atakujących najwyższą efektywność ataku odnotował reprezentant Polski, Adis Lagumdzija, i wyniosła ona 43%. Był on również najskuteczniejszym graczem na tej pozycji osiągając 56% w tym elemencie. Drugą, o dwa punkty procentowe niższą efektywność odnotował Aspar Asparuhov z Bułgarii. Trzeci rezultat wynoszący 41% należał do Ferre Reggersa z Belgii, który osiągnął też drugą skuteczność, która wyniosła 54%.

W ataku ze środka najwyższą efektywność i skuteczność, wynoszące odpowiednio 66% i 76%, osiągnął irański gracz Yousef Kazemi Poshtpari. Drugą efektywność odnotował Norbert Huber ze Polski, którego efektywność była o punkt procentowy niższa. Trzeci wynik należał do jego kolegi z drużyny, Jakuba Kochanowskiego, i wynosił 61%, zaś jego skuteczność była na poziomie 71%, co było drugim rezultatem wśród zawodników środkowych. Najwięcej ataków wykonał reprezentant Stanów Zjednoczonych, Merrick McHenry, który atakował 52 razy i zdobył 32 punkty. 

Średnia skuteczność ataku polskich zawodników wyniosła 58%, skuteczność ataku skrzydłowych z piłki szybkiej była na poziomie 52%, zaś z piłki wysokiej – 37%. Wśród Polaków zawodnikiem który atakował najczęściej był Wilfredo Leon, który osiągnął skuteczność wynoszącą 53%. Wykonał on 139 ataków podczas turnieju i zdobył 73 punkty. O dwa punkty procentowe wyższą skuteczność ataku odnotował Kamil Semeniuk, który skutecznie zakończył 55% akcji. Atakujący reprezentacji Polski, Bartosz Kurek, skutecznie zakończył 51% swoich ataków, przy 95 próbach. Wśród środkowych najwyższą skuteczność osiągnął Szymon Jakubiszak, u którego wyniosła ona 80% przy czym wykonał on jedynie 10 ataków. Jakub Kochanowski i Norbert Huber atakowali w przybliżeniu po 50 razy i osiągnęli odpowiednio 71% i 67% skuteczności. U zawodników skrzydłowych został też wyszczególniony atak z wysokiej i z szybkiej piłki. W ataku z szybkiej piłki najskuteczniejszy był Wilfredo Leon, który osiągnął 64%, zaś drugi, o cztery punkty procentowe niższy, rezultat odnotował Bartosz Kurek. W ataku z piłki wysokiej zdecydowanie najczęściej atakował Leon, który zdobył punkt w 40% swoich akcji. 

Średnia efektywność ataku polskich zawodników wyniosła 45%, efektywność ataku skrzydłowych z piłki szybkiej była na poziomie 37%, zaś z piłki wysokiej – 18%. Wśród Polaków zawodnikiem skrzydłowym, który osiągnął najwyższą efektywność, wynoszącą 42%, był Wilfredo Leon. O dwa punkty procentowe niższą efektywność ataku odnotował Kamil Semeniuk. Atakujący reprezentacji Polski, Bartosz Kurek, efektywnie zakończył 35% swoich ataków. Wśród środkowych najwyższą efektywność osiągnął Szymon Jakubiszak, u którego wyniosła ona 70% przy czym wykonał on jedynie 10 ataków. Jakub Kochanowski i Norbert Huber atakowali w przybliżeniu po 50 razy i osiągnęli odpowiednio 61% i 65% efektywności. U zawodników skrzydłowych został też wyszczególniony atak z wysokiej i z szybkiej piłki. W ataku z szybkiej piłki najbardziej efektywny był Wilfredo Leon, który osiągnął 55%, zaś drugi, o dwanaście punktów procentowych niższy, rezultat odnotował Bartosz Kurek. W ataku z piłki wysokiej zdecydowanie najczęściej atakował Leon, który zdobył punkt w 28% swoich akcji. 

ATAK PO PRZYJĘCIU

Najwyższą skuteczność ataku pierwszej akcji osiągnęli brązowi medaliści, i była ona na poziomie 58%. Drugi,  o trzy punkty procentowe niższy rezultat odnotowali Irańczycy. Na poziomie średniej skuteczności ataku side-outu, wynoszącej 53% atakowały zespoły z drugiego, czwartego i szóstego miejsca. Największe trudności ze skończeniem akcji po własnym przyjęciu mieli Amerykanie, którzy zanotowali skuteczność wynoszącą 51%. 

Gdy pierwsza akcja wyprowadzana była z lewe strony boiska najskuteczniejsi byli zawodnicy z Czech, którzy osiągnęli wówczas 54%. O trzy punkty procentowe niższą skuteczność uzyskali Bułgarzy, Polacy i Amerykanie,. Trzeci, o punkt procentowy niższy od średniej, wynoszącej 48%, rezultat odnotowali Belgowie. Najniższą skuteczność odnotowali tu zawodnicy z Iranu, u których wyniosła ona zaledwie 43%.

W ataku w pierwszej akcji z prawego skrzydła najskuteczniejsi byli Belgowie, którzy osiągnęli 61%, zaś o pięć punktów procentowych niższy rezultat odnotowali Irańczycy. Najmniej skuteczni z prawej strony byli natomiast zawodnicy z USA, którzy odnotowali 42%, zaś o siedem punktów procentowych skuteczniejsi byli gracze z Turcji.

Najwyższą, wynoszącą 68%, skuteczność atakując w side-oucie ze środka odnotował ósmy zespół mistrzostw świata. Drugi, o dwa punkty procentowe niższy rezultat odnotowali reprezentanci Polski, zaś trzeci rezultat należał do Turków i wynosił 62%. Z kolei najsłabszy rezultat odnotowały pierwsza, czwarta i siódma drużyna turnieju, kończąc skutecznie 55% swoich ataków ze środka w pierwszej akcji. O dwa punkty procentowe wyższy wynik osiągnęli reprezentanci Stanów Zjednoczonych.

W ataku po przyjęciu najefektywniejsi byli Polacy, którzy odnotowali 44%, zaś aż o trzy punkty procentowe niższą efektywność odnotowali złoci i srebrni medaliści. O punkt procentowy powyżej średniej znalazł się jeszcze zespół z Belgii, który efektywnie zakończył 40% swoich akcji w side-oucie. Najmniej efektywnie wypadli tu Turcy, którzy odnotowali zaledwie 36%. Drugi od końca wynik odnotowali Amerykanie, których efektywność ataku w pierwszej akcji wyniosła 37%.

Najefektywniejsi w ataku z lewego skrzydła po przyjęciu byli gracze z Czech, którzy osiągnęli 39%. O cztery punkty procentowe niższy rezultat odnotowali zawodnicy z Bułgarii, natomiast trzeci rezultat, wynoszący 34%, osiągnęły zespoły z pierwszego, trzeciego i piątego miejsca. Natomiast najniższą efektywność, wynoszącą zaledwie 22%, odnotowali gracze z Turcji. 

Najwyższą efektywność z prawej strony boiska w side-oucie uzyskali Belgowie, u których była ona na poziomie 48%. O osiem punktów procentowych niższy rezultat odnotowali Bułgarzy. Najmniej efektywny był natomiast zespół z szóstego miejsca, który odnotował 27%, zaś o punkt procentowy wyższy wynik osiągnęli gracze z USA. 

Grając kombinacje ze środkowymi w pierwszej akcji po przyjęciu najlepszą efektywność, wynoszącą 61%, osiągnęli gracze z Iranu. Drugi, o punkt procentowy niższy, rezultat, odnotowali reprezentanci Polski. Najmniejsze korzyści natomiast atak środkowych w side-oucie przyniósł drużynie z czwartego miejsca, która uzyskała zaledwie 43%. O dwa punkty procentowe wyższy wynik odnotowali zawodnicy z Belgii.

W ataku po pozytywnym przyjęciu również zdecydowanie najskuteczniejsi byli gracze z Polski, którzy odnotowali 71% skuteczności ataku. Drugi rezultat osiągnęli zawodnicy z Irany, którzy atakowali wówczas ze skutecznością na poziomie 65%, o trzy punkty procentowy słabsze były zespoły z drugiego i piątego miejsca. Najniższą skuteczność zanotowali tu reprezentanci Włoch i Belgii i wynosiła ona 59%, zaś o dwa punkty procentowe lepsi byli Czesi.

Z lewej strony boiska w akcjach po pozytywnym dograniu najskuteczniejsi byli Bułgarzy, którzy osiągnęli 71%, zaś o punkt procentowy niższy rezultat odnotowali reprezentanci Czech. O trzy punkty procentowe niższy rezultat odnotowali Polacy i Amerykanie. Najmniej skuteczni w ataku z czwartej strefy byli reprezentanci Turcji i Iranu, którzy odnotowali odpowiednio 55% i 56% skuteczności w tym elemencie.

Najwyższą skuteczność, wynoszącą aż 71%, w akcjach po pozytywnym przyjęciu atakując z prawej strony boiska odnotowali brązowi medaliści mistrzostw świata. Drugi, o sześć punktów niższy rezultat odnotowała tu ósma drużyna turnieju, natomiast trzeci wynik wynoszący 59% osiągnęli Włosi. Najsłabiej zaś w takich akcjach spisywali się gracze z Bułgarii, którzy osiągnęli 50%.

Atakując ze środka siatki najskuteczniejsi byli Polacy i Irańczycy, którzy odnotowali 68%. Z drugą skutecznością, wynoszącą 65% atakował szósty zespół tego turnieju. Najniższą skuteczność osiągnęły tu drużyny z pierwszego i czwartego miejsca i wyniosła ona 53%. Drugi, o dwa punkty procentowe lepszy, najsłabszy wynik odnotowali gracze z Belgii.

Brązowi medaliści, byli też stanowczo najbardziej efektywni w ataku po pozytywnym przyjęciu, kiedy to osiągnęli 64%. O dziesięć punktów procentowych niższy rezultat odnotowała drużyna z piątego miejsca, zaś o punkt procentowy niższy rezultat osiągnął zespół ze Iranu. Najmniej efektywni w tych akcjach byli gracze z Turcji, którzy osiągnęli tu 46%, zaś drugi wynik od końca, wynoszący 48%, odnotowali gracze z Belgii. 

W ataku z lewego skrzydła po pozytywnym przyjęciu najwyższą efektywność, wynoszącą 68%, odnotowali Czesi. Drugą, o pięć punktów procentowych niższą, osiągnęli wicemistrzowie świata, zaś rezultat wynoszący 61% odnotowali Amerykanie. Najmniej efektywni w ataku z czwartej strefy po pozytywnym przyjęciu byli reprezentanci Turcji, którzy odnotowali 31%.

Z prawej strony boiska w akcjach po pozytywnym przyjęciu najbardziej efektywni byli gracze z Polski, którzy osiągnęli aż 65% w tym elemencie. Drugi rezultat, wynoszący 48% odnotowali Czesi, zaś o punkt procentowy słabszą efektywność uzyskali Belgowie. Najniższą efektywność osiągnęły tu zespoły z drugiego, piątego i szóstego miejsca i była ona na poziomie 39%, zaś o pięć punktów procentowych lepsi od nich byli reprezentanci Włoch.

Atakując ze środka w akcjach po pozytywnym dograniu najlepszą efektywność osiągnęli biało-czerwoni, u których była ona na poziomie 61%. O punkt procentowy niższy rezultat odnotował zespół z szóstego miejsca, zaś trzeci rezultat wynoszący 59% uzyskali Irańczycy. Zdecydowanie najsłabiej wypadli tu natomiast reprezentanci Czech, którzy uzyskali zaledwie 39% efektywności.

W akcjach po negatywnym przyjęciu najskuteczniej atakowała drużyna z ósmego miejsca, którzy osiągnęli 43%, zaś o punkt procentowy niższy rezultat odnotowała reprezentacja Bułgarii. Najsłabiej w ataku po negatywnym dograniu wypadli zawodnicy ze Stanów Zjednoczonych, którzy skutecznie zakończyli jedynie 34% swoich akcji, natomiast zawodnicy reprezentujący Włochy i Czechy odnotowali rezultat o punkt procentowy wyższy.

Najwyższą skuteczność ataku z czwartej strefy po negatywnym przyjęciu osiągnęli srebrni i brązowi medaliści, u których wyniosła ona 40%. O punkt procentowy niższy rezultat odnotowali gracze z Turcji, natomiast trzeci rezultat, wynoszący 37%, należał do drużyny z Iranu. Najsłabszy rezultat odnotowali tu gracze, którzy stanęli na najwyższym stopniu podium i wynosił on zaledwie 33%. 

Gdy atak po negatywnym dograniu wyprowadzany był z prawej strony siatki najwyższą skuteczność, wynoszącą 61%, odnotowali Bułgarzy. Drugi, o trzy punkty procentowe niższy rezultat, uzyskał zespół z siódmego miejsca. Natomiast najmniej skuteczni byli w tych akcjach Turcy, którzy odnotowali zaledwie 33%. O dwa punkty procentowe lepsi byli Włosi i Amerykanie.

W sytuacjach gdy mimo negatywnego dogrania rozgrywający włączali do gry swoich środkowych, najwyższą skuteczność, wynoszącą 83% uzyskali gracze z Polski. O osiem punktów procentowych niższy rezultat uzyskała i szósta drużyna Mistrzostw Świata. Dość skuteczni byli tu też Amerykanie, którzy odnotowali 50%.

W ataku po negatywnym dograniu ponownie najefektywniejsi byli Persowie, którzy osiągnęli tu 27%, zaś o trzy punkty procentowe niższy rezultat odnotowały zespoły z drugiego i siódmego miejsca. Trzeci rezultat wynoszący 23% osiągnęła natomiast drużyny z pierwszego miejsca. Najmniej efektywni w akcjach po negatywnym przyjęciu byli gracze z Czech, którzy odnotowali zaledwie 12% efektywności ataku po negatywnym przyjęciu. 

Atakując z lewego skrzydła po negatywnym przyjęciu najwyższą efektywność, wynoszącą 20%, osiągnęli Polacy. O punkt procentowy niższy rezultat osiągnęli Bułgarzy i Irańczycy. Najniższą efektywność ataku z czwartej strefy po negatywnym dograniu uzyskali Czesi, którzy odnotowali zaledwie tu 10%.

Najbardziej efektywni w ataku z prawej strony boiska po negatywnym przyjęciu byli reprezentanci Bułgarii, którzy efektywnie zakończyli połowę swoich akcji. O osiem punktów procentowych niższy rezultat odnotował zespół, który ukończył zawody na siódmym miejscu. Najsłabiej wypadły natomiast drużyny trzeciego i szóstego miejsca, które uzyskały odpowiednio 7% i 6% efektywności ataku w tych sytuacjach.

Przy próbach gry kombinacji ze środkowymi po negatywnym dograniu najwyższą efektywność odnotowali Turcy, którzy uzyskali 75%. Drugi wynik, wynoszący 67%, osiągnęli reprezentanci Polski.

ATAK REPREZENTACJI POLSKI W SIDE-OUCIE

ATAK SIDE-OUT – INDYWIDUALNIE

W ataku po przyjęciu najlepszy rezultat spośród przyjmujących osiągnął Wilfredo Leon z Polski, który odnotował efektywność na poziomie 47%. Osiągnął on też najwyższą skuteczność i wyniosła ona 59%. Niemal identyczną skuteczność odnotowali Mattia Bottolo z Włoch i Aleksandar Nikolov z Bułgarii, którzy odnotowali też drugą najwyższą efektywność ataku w pierwszej akcji wynoszącą 46%. Ponadto bułgarski przyjmujący wykonał najwięcej ataków w akcjach po przyjęciu, uderzając piłkę 145 razy i zdobywając 86 punktów. 

Spośród zawodników atakujących najwyższą efektywność (47%) i skuteczność (61%) side-outu osiągnął Ferre Reggers reprezentujący Belgię. O pięć punktów niższą efektywność i trzy punkty procentowe niższą skuteczność ataku w pierwszej akcji odnotował Bartosz Kurek z Polski. Trzecią skuteczność, wynoszącą 42% i trzecią skuteczność, która była na poziomie 55% odnotował reprezentant Czech, Patrik Indra.

Najefektywniejszym i najskuteczniejszym środkowym podczas chińskiego turnieju był Yousef Kazemi Poshtpari z irańskiego zespołu, który odnotował odpowiednio 69% i 71%. Identyczną skuteczność i o punkt procentowy niższą efektywność osiągnął polski gracz Norbert Huber. Trzecią efektywność odnotował Pieter Coolman z Belgii i wynosiła ona 60%. 

ATAK W KONTRZE

W kontrataku najlepiej wypadli Turcy i Irańczycy, którzy osiągnęli 52% skuteczności. Drugi, o punkt procentowy niższy, rezultat odnotowali wicemistrzowie świata. O dwa punkty procentowe powyżej średniej wynoszącej 47% w kontrze atakowali reprezentanci Polski, zaś najniższą skuteczność, wynosząca 41%, odnotowali Belgowie. Drugi, o punkt procentowy wyższy rezultat odnotowali reprezentanci Stanów Zjednoczonych.

Atakując w kontrze z lewego skrzydła najwyższą skuteczność osiągnął zespół z ósmego miejsca i wynosiła ona 48%. Drugi, o dwa punkty procentowy niższy rezultat odnotowali reprezentanci Bułgarii. Trzeci rezultat, wynoszący 45%, odnotowali Polacy i Czesi. Najniższą skuteczność w kontrataku po wystawie do czwartej strefy, wynoszącą zaledwie 33%, uzyskał pierwszy i siódmy zespół tegorocznych mistrzostw świata. O pięć punktów wyższy rezultat osiągnęli zawodnicy z USA.

Najskuteczniejsi w kontrze z prawego skrzydła byli reprezentanci Turcji, którzy osiągnęli 55%. O cztery punkty procentowe słabszy był zespół z drugiego miejsca. Najmniej skuteczna natomiast była tu piąta drużyna tego turnieju, odnotowując 34%, zaś o siedem punktów procentowych wyższy odnotowali Polacy.  

Wyprowadzając kontrę przez środkowych najwyższą skuteczność również osiągnęli reprezentanci Iranu u których była na poziomie 91%. Drugi rezultat, wynoszący 71%, uzyskali reprezentanci Polski, zaś o punkt procentowy niższą skuteczność odnotowali gracze z Włoch. Najniższą skuteczność odnotowali belgijscy środkowi, którzy skutecznie zakończyli zaledwie 29% piłek otrzymanych w kontrze. Drudzy od końca byli Turcy, którzy uzyskali skuteczność wynoszącą 57%.

W kontrataku najefektywniejsze były zespoły z trzeciego i szóstego miejsca podczas męskich Mistrzostw Świata 2025, które osiągnęły tu 39%. O punkt procentowy niższy rezultat zanotowali gracze z Bułgarii. Najmniej efektywni w akcjach wyprowadzanych w kontrze byli natomiast Belgowie, którzy odnotowali tu zaledwie 27% efektywności, zaś o dwa punkty procentowe wyższy rezultat osiągnęli Amerykanie. 

Najbardziej efektywni w kontrataku z lewej strony boiska, osiągając 38%, byli z brązowi medaliści mistrzostw świata. O cztery punkty procentowe niższy rezultat odnotował zespół wicemistrzów świata. Najniższą efektywność uzyskali tu Włosi, u których była ona na poziomie zaledwie 15%. Drugi od końca, o cztery punkty procentowe wyższy, wynik odnotowali zawodnicy z Belgii. 

Wyprowadzając kontratak przez prawe skrzydło, najwyższą efektywność, wynoszącą 43%, uzyskali reprezentanci Turcji. Drugą efektywność, która była na poziomie 41%, uzyskali złoci medaliści turnieju. Najmniejsze korzyści rozgrywając kontrę w ten sposób uzyskali Amerykanie i Polacy, którzy osiągnęli odpowiednio 16% i 25% efektywności. 

Atakując w kontrze ze środka najefektywniejsi byli Irańczycy, którzy osiągnęli 91% efektywności. Drugi rezultat, wynoszący 71%, odnotowali Polacy. Natomiast najniższą efektywność kombinacji ze środkowymi w kontrataku, wynoszącą 14%, uzyskali Belgowie. 

W ataku po obronie najlepiej wypadli Bułgarzy, którzy osiągnęli tu 50% skuteczności, natomiast drugi, o cztery punkty procentowe słabszy, wynik odnotowali gracze z Turcji. Trzeci, o punkt procentowy niższy, rezultat odnotowali reprezentanci Polski i Iranu. Najgorzej radzili sobie tu gracze z Włoch i z Belgii, którzy odnotowali 39% skuteczności w tym elemencie.

Najwyższą skuteczność ataku w kontrze po obronie, który został wyprowadzony z czwartej strefy także osiągnęli zawodnicy z Bułgarii i wyniosła ona 51%. O siedem punktów procentowych niższy rezultat uzyskali Polacy, zaś skuteczność Turków i Irańczyków wyniosła tu 43%. Najmniej skuteczni w tych akcjach byli gracze z Włoch, którzy odnotowali zaledwie 32%, zaś o punkt procentowy wyższy rezultat uzyskali Belgowie.

Kontratak z prawego skrzydła po obronie był najskuteczniej wyprowadzany przez reprezentantów Bułgarii i Turcji, którzy osiągnęli tu 49%. Drugi, o punkt procentowy niższy, rezultat odnotowali zawodnicy z Włoch, zaś trzeci rezultat, wynoszący 47%, uzyskali reprezentanci Iranu. Najniższą skuteczność, wynosząca 33%, odnotowali tu Amerykanie, natomiast o siedem punkty procentowe wyższy wynik uzyskała czwarta drużyna chińskiego turnieju. 

W kontrach wyprowadzanych po obronie gra kombinacyjna ze środkowymi była stosowana w niewielkim stopniu. Najmniej akcji rozegrali w ten sposób Irańczycy, którzy wystawili na środek tylko trzy piłki w takich sytuacjach i dwie z nich skończyli. Polacy i Belgowie, którzy rozegrali w ten sposób 6 akcji osiągnęli odpowiednio 67% i 50% skuteczności, zaś najwyższą skuteczność odnotowali mistrzowie świata, którzy wykorzystali środkowych w 12 akcjach skończyli skutecznie 75% swoich akcji. 

Wyszczególniając atak po obronie, należy zauważyć, że najlepsi byli Bułgarzy, którzy osiągnęli 36% efektywności ataku. Drugi, o osiem punkt procentowy słabszy rezultat, odnotowali gracze z Polski. Trzeci rezultat, wynoszący 31%, odnotowali zawodnicy z Turcji. Najniższą efektywność odnotowali zawodnicy z Czech i USA, którzy osiągnęli 23% efektywności, natomiast o punkt procentowy wyższy wynik odnotowali reprezentanci Włoch. 

Najwyższą efektywność w kontrataku po obronie, wyprowadzanym z lewego skrzydła, osiągnęli reprezentanci Bułgarii, u których była ona na poziomie 39%. O trzy punkty procentowe niższy rezultat odnotowali gracze z Polski. Najmniej efektywni w tych akcjach byli reprezentanci Włoch, którzy odnotowali zaledwie 14%, zaś o sześć punktów procentowych wyższy wynik uzyskali Belgowie. 

Natomiast wyprowadzając kontratak po obronie z prawej strony boiska najbardziej efektywni byli reprezentanci Włoch, którzy uzyskali 38%. O dwa punkty procentowe niższy rezultat odnotowali gracze z Turcji. Zdecydowanie najniższą efektywność, wynoszącą zaledwie 15%, uzyskała tu drużyna z piątego miejsca. Drugi najniższy rezultat odnotowali reprezentanci Czech, u których efektywność tych akcji wyniosła 21%.

Z drużyn które najczęściej rozgrywały akcje w kontrze po obronie przez środek najwyższą efektywność wynoszącą 75% uzyskali Włosi. Drugi rezultat wynoszący 67% należał do Polaków, Czechów i Irańczyków. 

W akcjach po dograniu freeballa najwyższą skuteczność, wynoszącą aż 76% odnotowali Irańczycy, zaś drugi, o siedem punktów procentowych słabszy rezultat, osiągnęli Czesi. Z trzecią skutecznością wynoszącą 68% atakowali zawodnicy z Turcji. Zdecydowanie najsłabiej wypadli tu natomiast gracze z Belgii, którzy odnotowali zaledwie 41% skuteczności ataku w tych sytuacjach. 

Najskuteczniejsi po w ataku z czwartej strefy po dograniu freeballa również byli reprezentanci Iranu, którzy osiągnęli 77%. O osiem punktów procentowych niższy rezultat uzyskali gracze z Czech, zaś trzeci rezultat, wynoszący 58%, uzyskali reprezentanci Polski. Najniższą skuteczność odnotowali tu Bułgarzy, których skuteczność była na poziomie 18%. Drugi rezultat od końca, wynoszący 33%, odnotowali Belgowie.

Najwyższą skuteczność w ataku po dograniu freeballa, który był wyprowadzany z prawej strony boiska, wynoszącą 77%, osiągnął zespół, który ukończył zawody na szóstym miejscu. Drugi wynik, który był o dwa punkty procentowe niższy uzyskali Czesi. Dobrze wypadli tu też wicemistrzowie świata, którzy odnotowali 67% skuteczności. Najniższą skuteczność uzyskali w tych akcjach gracze z Polski, u których wyniosła 31%, zaś o trzynaście punktów procentowych lepszy rezultat osiągnęli Amerykanie.

W ataku ze środka, po dograniu freeballa najlepszą skuteczność odnotowali Persowie, którzy skończyli wszystkie ataki wyprowadzane w ten sposób. Wysoką skuteczność odnotował też zespoły z piątego i szóstego miejsca, które odnotowały odpowiednio 80% i 77%. Najmniej skuteczni byli reprezentanci Belgii, którzy osiągnęli zaledwie 13%.

W przypadku ataku po dograniu freeballa najefektywniejsi byli reprezentanci Iranu, którzy osiągnęli 65% i byli efektywniejsi od zawodników z Turcji, którzy odnotowali drugi, niższy o cztery punkty procentowe, rezultat. Zdecydowanie najsłabiej wypadły tu natomiast zespoły z siódmego i drugiego miejsca, które osiągnęły efektywność wynoszącą odpowiednio 26% i 40%. 

Najbardziej efektywni w kontrataku po dograniu freeballa rozgrywanym do czwartej strefy byli Irańczycy, którzy osiągnęli 62%. O cztery punkty procentowe niższy rezultat odnotowali gracze z Polski. Najmniej efektywni byli tu natomiast gracze z Bułgarii, którzy uzyskali zerową efektywność. Niskie rezultaty osiągnęli tu również gracze z Belgii i Włoch, którzy osiągnęli odpowiednio 11% i 23% efektywności tego ataku.  

Najwyższą efektywność ataku w kontrze po freeballu, wyprowadzanego z prawego skrzydła osiągnęli gracze z Czech i Turcji, u których wyniosła ona 69%. O sześć punktów procentowych niższy rezultat odnotowali Włosi. Natomiast najniższą efektywność, będącą zaledwie na poziomie 8%, uzyskali tu gracze z Polski. Drugi od końca wynik, będący na poziomie 22% osiągnęli reprezentanci Stanów Zjednoczonych.

Atakując ze środka po dograniu freeballa najbardziej efektywni byli gracze z Iranu, którzy osiągnęli tu 100%. Drugi, rezultat, wynoszący 77%, odnotowali Turcy. Najsłabszą , zerową, efektywność, uzyskali tu reprezentanci Belgii.

KONTRATAK – REPREZENTACJA POLSKI

KONTRATAK INDYWIDUALNIE

W kontrataku najefektywniejszym zawodnikiem występującym na pozycji przyjmującego był Kamil Semeniuk z zespołu brązowych medalistów mistrzostw świata, który osiągnął najwyższą efektywność wynoszącą 41%, oraz trzecią skuteczność – 54%. Identyczną efektywność uzyskał Jordan Ewert, ze Stanów Zjednoczonych, zaś najwyższą skuteczność odnotował Poriya Hossein Khanzadeh Firouzjah z irańskiego zespołu osiągając tu 55%. Zdecydowanie najwięcej ataków wykonał tu Aleksander Nikolov z Bułgarii, który uderzał piłkę aż 144 razy, zdobywając 68 punktów.

Najwyższą efektywność ataku w kontrze wśród zawodników atakujących odnotował reprezentant Turcji, Adis Lagumdzija, który osiągnął 48%, zaś jego skuteczność, również najwyższa, była na poziomie 58%. Drugą efektywność i skuteczność osiągnął reprezentujący Bułgarię Aspar Asparuhov i wyniosły one odpowiednio 46% i 54%. Trzeci rezultat zaś odnotował włoski atakujący Yuri Romanò, którego efektywność była o dwa punkty procentowe niższa, zaś skuteczność wyniosła 53%.

Najefektywniejszym i najskuteczniejszym środkowym w kontrataku był włoski środkowy Roberto Russo, który odnotował 75% efektywności i skuteczności ataku, czyli nie popełnił błędu i nie został ani razu zablokowany. Podobnie było w przypadku drugiego gracza, Antonina Klimesa reprezentującego Czechy, który uzyskał dwanaście punktów procentowych niższy rezultat. Na trzecim miejscu znalazł się jego koleg z zespołu Adam Zajicek, którego efektywność i skuteczność ataku w kontrze były na poziomie 59%. Polski środkowy, Norbert Huber, odnotował rezultaty, o dwa punkty procentowe niższe.

ATAK W KOŃCÓWKACH SETÓW

W końcówkach setów najskuteczniejsi byli reprezentanci Iranu, którzy osiągnęli 60% skuteczności ataku. Drugi, o sześć punktów procentowych słabszy rezultat, odnotowali złoci i srebrni medaliści turnieju. Najniższą skuteczność w końcowych akcjach seta odnotowali natomiast zawodnicy z Stanów Zjednoczonych, którzy osiągnęli zaledwie 47%, zaś o dwa punkty procentowe lepsi byli zawodnicy z Czech. 

Atakując z lewego skrzydła w końcówkach seta najwyższą efektywność, wynoszącą 58%, również osiągnęli Irańczycy. Drugi, o sześć punktów procentowych niższy rezultat uzyskali Belgowie. Najmniej skuteczni byli Bułgarzy, którzy osiągnęli 44%, zaś o punkt procentowy lepsi byli reprezentanci Polski. 

Najbardziej skuteczni w ataku z prawego skrzydła w końcowych fragmentach seta byli wicemistrzowie świata, którzy osiągnęli 57%. O siedem punktów procentowych niższy rezultat osiągnął zespół, który ukończył zawody na trzecim miejscu. Najmniej skuteczni byli tu Amerykanie, którzy odnotowali 35%, zaś o cztery punkty procentowe wyższy rezultat uzyskali gracze z Turcji.

W akcjach wyprowadzanych ze środka w końcówkach setów najlepszy rezultat, wynoszący aż 87%, osiągnęli reprezentanci Italii. O siedem punktów procentowych niższą skuteczność odnotował zespół z ósmego miejsca. Najsłabszą efektywność, która była na poziomie 58% odnotowali tu Turcy, zaś o cztery punkty procentowe wyższy rezultat osiągnęli gracze z USA. 

W końcówkach setów najwyższą efektywność odnotowały drużyny, które stanęły na dwóch najwyższych stopniach podium, i osiągnęli tu 46%. Ten rezultat był o sześć punktów procentowych wyższy od drugiego wyniku odnotowanego przez zawodników z Belgii. Najmniej efektywni byli tu reprezentanci Czech i USA, którzy osiągnęli zaledwie 33% efektywności ataku w końcówkach setów. O zaledwie punkt procentowy lepsi byli zawodnicy z Włoch. 

Najwyższą efektywność ataku z lewej strony boiska w końcówkach seta, wynoszącą 42%, osiągnęli reprezentanci Belgii. Drugi, o dwa punktów procentowych niższy rezultat odnotowali zawodnicy z Włoch. Najniższą efektywność uzyskały tu drużyny, które zajęły szóste i trzecie miejsce odnotowując odpowiednio 21% i 27%. 

Najbardziej efektywni atakując z prawego skrzydła w końcowych fragmentach seta byli Bułgarzy, którzy osiągnęli tu 50%. Drugi rezultat, wynoszący 32%, niższy rezultat uzyskali Belgowie, zaś o punkt procentowy mniej efektywni byli Polacy. Najmniej efektywni w tych akcjach byli gracze z Iranu i ze Stanów Zjednoczonych, którzy odnotowali odpowiednio 17% i 19% efektywności.

Najefektywniejsi w decydujących fragmentach seta byli środkowi z Włoch, którzy osiągnęli aż 87% efektywności ataku. Zdecydowanie najsłabszą efektywność odnotowali tu gracze z Turcji, u których była ona na poziomie zaledwie 53%.

W decydujących fragmentach setów, gdzie przewaga wynosiła co najwyżej dwa punkty, najskuteczniejszy był zespół, który zajął ósme miejsce, osiągając 62%. Drugi wynik odnotował zespół, który stanął na drugim stopniu podium i był on o pięć punktów procentowych słabszy. Najniższą skuteczność w krytycznych fragmentach seta odnotowali Amerykanie i Belgowie, którzy osiągnęli 48%. Drugi od końca rezultat osiągnęli Włosi i Polacy i wynosił on 48%.

Najskuteczniejsi w ataku z czwartej strefy w decydujących fragmentach seta również byli reprezentanci Iranu, którzy osiągnęli 60%. O dwa punkty procentowe niższą skuteczność odnotowali gracze ze Stanów Zjednoczonych. Zdecydowanie najniższą skuteczność natomiast odnotowała tu siódma drużyna turnieju, u których była na poziomie 29%. Drugi od końca rezultat uzyskali reprezentanci Polski, których skuteczność ataku z lewego skrzydła w decydujących fragmentach wyniosła 38%.

Najwyższą skuteczność ataku z prawego skrzydła w krytycznych momentach, wynoszącą 65%, odnotowali reprezentanci Bułgarii. O dwaq punkty procentowe niższy rezultat osiągnęli zawodnicy z Włoch. Najmniej skuteczni byli tu gracze z USA, którzy osiągnęli 20%. Pozostałe zespoły skutecznie zakończyły w przybliżeniu połowę piłek, atakując w krytycznych momentach z prawego skrzydła.

Najbardziej skuteczni w ataku ze środka w końcowych fragmentach seta gdy różnica punktowa wynosiła nie więcej niż dwa punkty byli Czesi, którzy osiągnęli 88%. O dwa punktów niższą skuteczność odnotowali reprezentanci Bułgarii i Iranu. Dobrą skuteczność, wynoszącą 80% uzyskali też Polacy. Najmniej skuteczni natomiast byli środkowi reprezentacji USA, którzy odnotowali zaledwie 40%.

Najefektywniejsze w decydujących fragmentach seta była drużyna z drugiego miejsca której efektywność wyniosła 49%, zaś o punkt procentowe niższy wynik odnotowali mistrzowie świata. Trzeci rezultat wynoszący 46% osiągnęli reprezentanci Turcji. Najniższą efektywność w krytycznych fragmentach seta odnotowali Amerykanie i wyniosła ona 34%. O punkt procentowy wyższy rezultat odnotowali gracze z Polski. 

W ataku z lewego skrzydła w krytycznych momentach seta najwyższą efektywność, wynoszącą 44%, osiągnęli reprezentanci Włoch. O dwa punkty procentowe niższy rezultat odnotował zespół z piątego miejsca. Najsłabiej wypadli tu gracze z Belgii, którzy osiągnęli zaledwie 14% efektywności ataku z lewej strony boiska w akcjach po 20 punkcie przy niewielkiej różnicy punktowej. O punkt procentowy lepszy rezultat osiągnęli Polacy.

Najbardziej efektywni wyprowadzając akcję w decydujących końcówkach przez prawą stronę boiska byli Włosi, którzy uzyskali 55% efektywności. Drugi wynik, wynoszący 52%, odnotowali reprezentanci Bułgarii. Zdecydowanie najmniej efektywni byli tu gracze ze Stanów Zjednoczonych, którzy odnotowali zerową efektywność. 

Czescy środkowi odnotowali najwyższą efektywność ataku w najważniejszych fragmentach seta, która była na poziomie 88%. Dobry rezultat osiągnęli też Bułgarzy i Irańczycy, których efektywność była na poziomie 86%. Zdecydowanie najsłabiej wypadli tu Amerykanie, których efektywność wynosiła 40%. 

REPREZENTACJA POLSKI – ATAK POWYŻEJ 20 PUNKTU

ATAK w KOŃCOWYCH FRAGMENTACH SETA – INDYWIDUALNIE

W akcjach w końcówce seta najbardziej efektywnymi przyjmującymi byli Sam Deroo z Belgii i Alessandro Michieletto z Włoch, występujący we francuskim zespole, osiągając 50% efektywności i skuteczność na poziomie odpowiednio 55% i 50%. Najwyższą skuteczność uzyskał Poriya Hossein Khanzadeh Firouzjah z Iranu Zjednoczonych i wynosiła ona 59%. Najwięcej ataków wykonał Aleksandar Nikolov reprezentujący Bułgarię, uderzając piłkę 70 razy i zdobywając 37 punktów. Jego efektywność ataku w końcówkach wyniosła 40%, zaś skuteczność była na poziomie 53%.

Najefektywniejszym atakującym powyżej 20 punktu był turecki gracz Adis Lagumdzija, który osiągnął 45%, zaś skuteczność była na poziomie 52%. Taką samą efektywność i najwyższą efektywność, wynoszącą 58 odnotował reprezentant Czach, Patrik Indra. Trzecią efektywność zanotował Aspar Asparuhov z Bułgarii i wyniosła ona 40%, zaś jego skuteczność była ba poziomie 47%. 

Spośród środkowych zarówno najwyższą efektywność jak i skuteczność w decydujących fragmentach seta, wynoszącą 83%, zaś osiągnął Roberto Russo z Włoch, zaś o osiem punktów niższy wynik odnotował Jakub Kochanowski reprezentujący Polskę. Oznacza to że obaj zawodnicy nie popełnili błędu ani nie zostali zablokowani w akcjach powyżej 20 punktu. Trzecią efektywność odnotował Mohammad Valizadeh z Iranu, który osiągnął 73%.

W decydujących fragmentach seta, gdy różnica w końcówce wynosiła nie więcej niż 2 punkty, najefektywniejszy był włoski gracz Mattia Bottolo, który odnotował 57% efektywności i 64% skuteczności. Najwyższą skuteczność, wynoszącą 70%, i zarazem drugą efektywność, będącą na poziomie 50%, i o cztery punkty procentowe niższą skuteczność odnotował Poriya Hossein Khanzadeh Firouzjah z Iranu. O trzy punkty procentowe niższą efektywność i skuteczność osiągnęli Adis Lagumdzija z Turcji i Alessandro Michieletto z Włoch. Zdecydowanie najczęściej w krytycznych fragmentach seta atakował Aleksandar Nikolov, który osiągnął 46% efektywności i 59% skuteczności przy 46 próbach.

DYSTRYBUCJA

Mistrzowie i wicemistrzowie świata w pierwszych akcjach po przyjęciu mieli bardzo zrównoważony rozkład ataku, około jedną czwartą piłek posyłali na lewe i na prawe skrzydło, do środkowych rozgrywali nieco ponad 30% piłek, stosunkowo często wykorzystywali też szóstą strefę. Podobnie było u Amerykanów, którzy nieco większy nacisk położyli na środek, gdzie posłali 37% piłek, zaś rzadziej atakowali z prawej strony boiska, gdzie wystawili jedną piątą piłek w side-oucie. Dość równy rozkład ataku był też w ósmej drużynie tego turnieju, w której około jedna trzecia piłek była wystawiona na środek i na lewe skrzydło, na prawą stronę boiska posłali około jedną czwartą piłek, a z szóstej strefy uderzali w 15% akcji. Brązowi medaliści zdecydowanie najczęściej, niemal w połowie akcji, atakowali po przyjęciu ze środka boiska. Pozostałe piłki rozłożyli równomiernie na oba skrzydła i szóstą strefę. Czesi największy nacisk położyli na atak z lewego skrzydła, gdzie rozegrali 36% piłek, rzadziej też stosowali grę kombinacyjną, ze środka atakując około jedną piątą piłek, zaś z szóstej strefy wykonując atak w 12% akcji. Tureccy rozgrywający w dużym stopniu natomiast wykorzystywali graczy w szóstej strefie, rozwiązując w ten sposób 22% akcji w side-oucie. Do środkowych rozegrali piłkę w 33% akcji pozostałe zaś rozłożyli równomiernie na obie strony boiska. Natomiast reprezentanci Belgii najczęściej wykorzystywali skrzydła, gdzie na każde z nich posłali około 40% piłek. Najrzadziej zaś grali ze środkowymi i atakowali z pipe’a wykorzystując każdą z tych opcji średnio w 10% akcji.

Zespoły z Włoch, Polski i Iranu swój kontratak oparły na lewym skrzydle posyłając tam ponad połowę piłek. Z kolei przez drugą stronę boiska trzecia i ósma drużyna rozgrywała w przybliżeniu jedną trzecią swoich akcji, zaś mistrzowie świata wykorzystali to zagranie w 25% akcji. Podobny rozkład występował u wicemistrzów świata, którzy ponadto najrzadziej spośród wszystkich zespołów atakowali z drugiej strefy, gdzie posłali jedynie 12% piłek. Czwarty zespół turnieju z kolei z drugiej strefy atakował w jednej czwartej akcji wyprowadzanych w kontrze, zaś łącznie z prawej strony boiska wyprowadzili około 40% ataków. Bardzo zbliżony rozkład ataku występował u szóstej drużyny mistrzostw świata, gdzie ponadto najrzadziej, zaledwie w 4% akcji, uruchamiana była szósta strefa. Podobną ilość piłek rozegrali na lewe skrzydło. Gracze ze Stanów Zjednoczonych zaś najczęściej z analizowanych zespołów uruchamiali w kontrze swoich środkowych, którzy wykonali tu atak w 16% akcji. W pozostałych wymianach posyłali piłkę głównie na lewą stronę boiska, skąd wykonali 46% ataków. Siódma drużyna rozgrywek natomiast aż w połowie akcji wykonywała kontratak z prawej strony boiska, zaś w 17% akcji uruchamiali atak z szóstej strefy. Do swoich środkowych natomiast posłali piłkę jedynie w 4% akcji. 

Włosi w pierwszych akcjach po przyjęciu w końcówkach seta mieli bardzo zrównoważony rozkład ataku, przy rzadszym wykorzystaniu szóstej strefy boiska, gdzie posłali w przybliżeniu 10% piłek. Rozgrywający drugiej drużyny turnieju również rozkładali akcje dość równomiernie, przy czym nieco mocniejszy nacisk kładli na lewe skrzydło i środek boiska, skąd atakowali w średnio jednej trzeciej akcji, zaś na prawe skrzydło posłali około 20% piłek. Polscy rozgrywający najczęściej natomiast wykorzystywali tu swoich środkowych, do których rozegrali 45% piłek, zaś na lewe skrzydło posłali 32% piłek. Natomiast z prawej strony boiska atakowali w 16% akcji, w tym z drugiej strefy wyprowadzili atak jedynie w 4% akcji. Podobnie sytuacja wyglądała u reprezentantów Turcji, którzy połowę piłek w tych akcjach rozegrali przez środek siatki, zaś po jednej piątej piłek atakowali z każdego ze skrzydeł. Czwarta drużyna turnieju natomiast najwięcej akcji rozgrywała przez prawe skrzydło posyłając tam ponad 40% piłek, przy czym niemal wszystkie do drugiej strefy. Jedną trzecią piłek atakowali z lewego skrzydła, zaś najrzadziej z zespołów z czołowej ósemki wykorzystywali grę kombinacyjną, 18% piłek atakując ze środka i 7% z szóstej strefy. Amerykanie bardzo równomiernie rozłożyli atak w side-oucie w decydujących fragmentach seta, po jednej czwartej piłek atakując z każdej opcji. Belgowie największy nacisk położyli na lewe skrzydło, gdzie posłali niemal 40% piłek, często uruchamiali też swoich środkowych, którzy atakowali w jednej trzeciej akcji. Natomiast Irańczycy niemal 40% akcji rozegrali przez środek siatki, w 30% akcji angażowali prawe skrzydło, zaś pozostałe piłki rozłożyli między lewe skrzydło i szóstą strefę boiska.

Zawodnicy z Włoch najwięcej akcji w kontrze w końcówkach seta rozegrali przez środek siatki skrzydło, gdzie u posłali 20% piłek. W pozostałych akcjach ponad 45% piłek wystawili na lewe skrzydło, w jednej piątej akcji atakowali z pipe’a, zaś z prawej strony boiska uderzali jedynie w 12% akcji. Bułgarzy połowę piłek wystawili tu na lewą stronę boiska, z prawej strony uderzając w niemal 40% akcji, przy czym aż w 25% akcji z pierwszej strefy, rzadko wykorzystywali natomiast grę kombinacyjną. Gracze z Polski aż w 60% kontr w decydujących fragmentach seta wykorzystywali lewe skrzydło, na środek posłali zaś piłkę w 12% akcji. Natomiast Czesi ponad połowę piłek zagrali na prawe skrzydło, zaś do środkowych rozegrali 16% akcji. Najrzadziej z analizowanych zespołów atakowali z lewego skrzydła. Drużyny z piątego i szóstego miejsca nieco ponad połowę piłek posłały na lewe skrzydło, zaś z prawego skrzydła uderzały w około jednej trzeciej akcji, pozostałe piłki rozkładając między środkowych i szóstą strefę. Podobnie wyglądało to u Irańczyków, którzy jednak zdecydowanie najrzadziej atakowali ze środka, wyprowadzając w ten sposób jedynie 3% akcji. Belgowie zaś zdecydowanie najczęściej wykorzystywali tu szóstą strefę, gdzie posłali jedną trzecią piłek, podobną ilość posłali na lewe skrzydło, zaś po 17% akcji rozegrali na prawe skrzydło i na środek siatki. 

ZAGRYWKA

Średnia efektywność zagrywki podczas filipińskiego turnieju wyniosła 13%. Wyodrębniając rodzaje serwisu, w przypadku zagrywki typu float była ona na poziomie 16%, zaś przy zagrywce rotacyjnej drużyny osiągnęły średnio 11% efektywności.  Najwyższą efektywność zagrywki podczas Mistrzostw Świata odnotował zespół z Włoch, osiągając 22%. Ponadto mistrzowie świata byli najefektywniejsi zagrywając zagrywkę typu jump, osiągając 22% efektywności. Drugą najwyższą efektywność odnotowali też wykonując zagrywkę rotacyjną, osiągając wówczas 20%. Popełnili oni też drugą najmniejszą procentowo ilość błędów, psując 16% zagrywek, ponadto posłali najwyższą procentowo ilość asów (9%) i dzięki temu ich efektywność zagrywki była najwyższa. Drugi wynik odnotowali tu Amerykanie, którzy osiągnęli 18% efektywności w tym elemencie, jako że, popełnili najmniej procentowo błędów (14% zepsutych zagrywek. Odnotowali oni też drugą najwyższą efektywność zagrywki typu float, wynoszącą 20% i trzecią najwyższą efektywność zagrywki typu jump, która była u nich na poziomie 17%. Trzecią efektywność, wynoszącą 17%, odnotowali Turcy, mimo że ich efektywność zagrywki typu float była najniższa i wynosiła zaledwie 9%. Osiągnęli oni natomiast drugą najwyższą efektywność zagrywki rotacyjnej, która była u nich na poziomie 20%. Posłali też drugą największą procentową ilość asów (8% zagrywek). Najniższą efektywność zagrywki odnotowali reprezentanci Iranu, którzy uzyskali zaledwie 4%. Zarówno w zagrywce rotacyjnej jak i serwisie typu float uzyskali drugi najsłabszy wynik, wynoszący odpowiednio 10% i 2%. Drugą od końca efektywność w tym elemencie odnotowali Belgowie, u których wyniosła ona 8%. Posłali też najmniejszą procentową ilość asów serwisowych punktując bezpośrednio tylko w 5% prób. Ponadto efektywność ich zagrywki typu jump była najmniej efektywna i wynosiła zaledwie 1%. Natomiast największą procentowo ilość błędów w polu serwisowym popełnili reprezentanci Bułgarii oddając punkt bezpośrednio w jednej piątej prób.

W końcówkach setów średnia efektywność zagrywki czołowej ósemki turnieju wyniosła 12%. Średnia efektywność zagrywki typu float była na poziomie 13%, zaś przy zagrywce rotacyjnej drużyny osiągnęły średnio 11% efektywności. Najwyższą efektywność zagrywki w decydujących fragmentach seta odnotował pierwszy zespół mistrzostw świata, osiągając 30%. Włosi byli też najefektywniejsi w zagrywce rotacyjnej, gdzie osiągnęli aż 30% efektywności, oraz odnotowali drugą najwyższą efektywność w zagrywce rotacyjnej, która wyniosła u nich 27%. Popełnili też drugą najmniejszą procentowo ilość błędów w tym elemencie tracąc punkt bezpośrednio w 17% prób i posłali zdecydowanie największą procentowo ilość asów serwisowych punktując w 17% prób. Drugą efektywność, wynoszącą 22%, osiągnęli zawodnicy z Polski. Uzyskali oni drugą najwyższą efektywność zagrywki rotacyjnej, która wyniosła u nich 23% i trzecią najwyższą efektywność zagrywki typu float, która była na poziomie 21%. Popełnili też drugą najmniejszą ilość błędów, psując 17% zagrywek.  Trzecią efektywność ogólną zagrywki osiągnęli Amerykanie, u których wyniosła ona 19%, odnotowali ponadto najwyższą efektywność zagrywki typu float, która była u nich na poziomie 32%. Popełnili też najmniejszą procentowo ilość błędów w tym elemencie, tracąc punkt w 15% sytuacji i posłali drugą największą ilość asów serwisowych punktując w 12% prób. W przypadku zagrywki typu float dobry wynik osiągnęli reprezentanci Włoch, u których jej efektywność wyniosła 20%. Najniższą efektywność zagrywki w końcowych fragmentach seta odnotowali Belgowie, u których wyniosła ona -3%. Odnotowali oni też zdecydowanie najniższą efektywność zagrywki rotacyjnej, która była na poziomie -17% i ponadto posłali najmniejszą procentowo ilość asów serwisowych punktując w ten sposób jedynie 1% akcji. Drugą najniższą efektywność zagrywki w tych sytuacjach odnotowali reprezentanci Turcji, u których wyniosła ona 1%. Uzyskali oni ponadto najniższą efektywność zagrywki typu float, która była na poziomie 10%, i popełnili największą procentowo ilość błędów w polu serwisowym psując 29% zagrywek.

W tak zwanej Red Zone, czyli końcówkach setów, gdy przewaga wynosiła nie więcej niż 2 punkty średnia efektywność zagrywki czołowej ósemki turnieju wyniosła 9%. Średnia efektywność zagrywki typu float była na poziomie 1%, zaś przy zagrywce rotacyjnej drużyny osiągnęły średnio 6% efektywności. Najefektywniej w krytycznych fragmentach seta zagrywali gracze z Polski, którzy osiągnęli aż 36% efektywności w tym elemencie. Polacy byli też najbardziej efektywni w zagrywce rotacyjnej, gdzie odnotowali aż 40% efektywności. Popełnili oni też drugą najmniejszą procentowo ilość błędów w polu serwisowym tracąc punkt bezpośrednio w 10% prób. Drugą najlepszą efektywność odnotowali reprezentanci Włoch, u których wyniosła ona 33%. Posłali oni też zdecydowanie największą procentowo ilość błędów, zdobywając punkt w 19% prób w najważniejszych fragmentach seta. Odnotowali też drugą najwyższą efektywność zagrywki typu jump uzyskując 33%. Najwyższą efektywność zagrywki typu float osiągnęli Amerykanie, u których wyniosła ona 33%, zaś drugi rezultat, wynoszący 11%, uzyskali Belgowie. Najmniejszą procentowo ilość błędów w decydujących fragmentach seta popełnili reprezentanci USA, którzy zepsuli 8% serwisów. Zdecydowanie najniższą efektywność zagrywki w najważniejszych fragmentach setach odnotowali gracze z Turcji, u których wyniosła -29%. Uzyskali oni też najniższą efektywność zagrywki typu float, która wyniosła -25% i drugą najniższą efektywność zagrywki rotacyjnej – -30%. Popełnili też wyraźnie największą procentowo ilość błędów, która wyniosła 42%, nie posłali też żadnych asów serwisowych w tej fazie seta. Drugą najniższą efektywność odnotowali zawodnicy z Belgii, u których wyniosła ona -18%. Uzyskali też najniższą efektywność zagrywki rotacyjnej psując połowę zagrywek wykonanych w ten sposób.

ZAGRYWKA – REPREZENTACJA POLSKI

ZAGRYWKA – INDYWIDUALNIE

W rankingu dotyczącym zagrywki brane byli pod uwagę były zawodnicy, którzy wykonali co najmniej 70 zagrywek. W pierwszej kolejności brana była pod uwagę efektywność zagrywki, a następnie procent asów serwisowych:

Najefektywniejszą zagrywkę wykonywał Ramazan Mandiraci z szóstej drużyny Mistrzostw Świata, który odnotował 38% efektywności w tym elemencie. Drugi rezultat odnotował Mattia Bottolo z Włoch, którego efektywność zagrywki była na poziomie 33%. Na trzeciej pozycji znalazł się z Gabriel Garcia z reprezentacji Stanów Zjednoczonych, którego efektywność wyniosła 32%. Natomiast wśród Polaków najefektywniejszą zagrywkę wykonywał Kamil Semeniuk, który odnotował 29% efektywności. Największą ilość zagrywek wykonał Aleksandar Nikolov, który osiągnął 15% efektywności w tym elemencie.

PRZYJĘCIE

Średnia przyjęcia pozytywnego podczas tych zawodów wyniosła 45%, a perfekcyjnego – 21%. Natomiast średnia efektywność tego elementu była na poziomie 34%. Najlepiej zagrywkę przyjmowali reprezentanci Iranu, których przyjęcie pozytywne było na poziomie 48%, zaś perfekcyjne – 28%. Uzyskali oni też najwyższą efektywność w tym elemencie odnotowując 39%. Identyczny rezultat pozytywnego przyjęcia osiągnęli tureccy gracze, którzy odnotowali też drugą efektywność przyjęcia, wynoszącą 38%. Mistrzowie świata wyrównali najwyższy wynik efektywności przyjęcia, ponadto odnotowali drugi najwyższy wynik przyjęcia perfekcyjnego, które wyniosło u nich 24% Trzeci najwyższy rezultat pod kątem przyjęcia pozytywnego i perfekcyjnego oraz trzecią efektywność odnotowali reprezentanci Czech. Najniższy procent przyjęcia pozytywnego odnotowali Belgowie, u których było ono na poziomie 41%. Drugi, o punkt procentowy lepszy rezultat odnotowali srebrni i brązowi medaliści turnieju. Reprezentanci Bułgarii uzyskali przy tym najniższą efektywność przyjęcia odnotowując zaledwie 28%, zaś gracze z Polski uzyskali najniższe przyjęcie perfekcyjne, które było u nich na poziomie 16%. 

W przypadku przyjęcia zagrywki typu float najlepszy rezultat odnotowali Czesi, których przyjęcie pozytywne było tu na poziomie 64%, zaś efektywność tego elementu wyniosła 60%. O punkt procentowy niższe pozytywne przyjęcie odnotowali reprezentanci Turcji, którzy osiągnęli też drugą efektywność, wynoszącą 62%. Identyczny rezultat przyjęcia pozytywnego uzyskali Belgowie, zaś ich efektywność była na poziomie 55%. Średnia przyjęcia pozytywnego floata wyniosła 57%, zaś średnia efektywność tego elementu była na poziomie 52%. Najsłabiej zagrywkę typu float przyjmowali gracze z USA, którzy odnotowali tu 49% przyjęcia pozytywnego, o trzy punkty procentowe lepsi byli zawodnicy z Iranu. Najniższa efektywność, wynoszącą 40%, uzyskali Amerykanie, zaś Irańczycy odnotowali o dwa punkty procentowe wyższy rezultat.

Zagrywkę rotacyjną najlepiej przyjmowali Persowie, którzy osiągnęli 45% pozytywnego przyjęcia i odnotowali drugą efektywność wynoszącą 21%. Najwyższą efektywność przyjęcia zagrywki typu jump uzyskali reprezentanci Włoch, u których była na poziomie 22%. Osiągnęli oni też trzeci wynik przyjęcia pozytywnego, wynoszący 41%, zaś o punkt procentowy wyższy rezultat odnotowali reprezentanci Stanów Zjednoczonych. Średnia przyjęcia pozytywnego zagrywki rotacyjnej była na poziomie 39%, natomiast średnia efektywność wyniosła tu 18%. Najniższe pozytywne przyjęcie zagrywki z wyskoku, wynoszące 32%, odnotował zespół z siódmego miejsca. Belgowie, na równi z Bułgarami, uzyskali tu też najniższą efektywność, która wyniosła zaledwie 13%. 

W końcówkach setów, czyli powyżej 20. punktu w setach 1-4 i powyżej 10. punktu w tie-breaku średnia efektywność przyjęcia była na poziomie 29%, średnia przyjęcia pozytywnego wyniosła 41%, a perfekcyjnego – 21%. Najlepiej w tych fragmentach seta zagrywkę przyjmowała drużyna z czwartego miejsca medaliści, których przyjęcie pozytywne było na poziomie 50%, zaś efektywność wyniosła 41%. Natomiast w przyjęciu perfekcyjnym uzyskali drugi rezultat, który wynosił 24%. Drugi najwyższy rezultat przyjęcia pozytywnego odnotowali tu Polacy, u których wyniosło ono 47%, odnotowali najwyższą efektywność, która była na poziomie 36%. Drugą najwyższą efektywność wynoszącą 39% i trzecie przyjęcie pozytywne na poziomie 44% uzyskali mistrzowie świata. Natomiast najwyższy procent przyjęcia perfekcyjnego odnotowali Irańczycy, osiągając 30%. Wyrównali oni również drugi najlepszy rezultat efektywności przyjęcia odnotowując 42% i uzyskali drugi najlepszy wynik w przyjęciu pozytywnym, które wyniosło u nich 30%. Najsłabsze przyjęcie pozytywne, wynoszące 32%, oraz drugą najniższą efektywność, będącą na poziomie 17%, w końcowych fragmentach seta odnotowali Belgowie. Drugie od końca przyjęcie pozytywne, wynoszące 33% odnotowali Amerykanie, którzy uzyskali też najniższe przyjęcie perfekcyjne, wynoszące 15% i najniższą efektywność przyjęcia, która również wyniosła 15%. 

Zagrywkę typu float w decydujących fragmentach seta najlepiej przyjmowali reprezentanci Włoch i Czech, których przyjęcie pozytywne było na poziomie 68%, zaś efektywność przyjęcia wynosiła 64%. Najwyższy procent przyjęcia pozytywnego osiągnęli tu natomiast reprezentanci Polski, u których wyniosło ono 45%. Drugi rezultat przyjęcia tego typu zagrywki pod kątem przyjęcia pozytywnego i efektywności uzyskali Turcy, u których te rezultaty wyniosły odpowiednio 58% i 53%. Najniższe przyjęcie pozytywne, wynoszące 44%, odnotował tu zespół z piątego miejsca. Najmniej efektywni w analizowanych sytuacjach byli natomiast Belgowie, którzy uzyskali tu jedynie 30%.

Najlepiej zagrywkę rotacyjną w końcówkach seta przyjmował zespół z trzeciego miejsca, który osiągnął 45% przyjęcia pozytywnego i 34% efektywności. Drugą efektywność, o dwa punkty procentowe słabszą, odnotowali tu reprezentanci Irany, którzy też – na równi z Czechami – uzyskali drugi najlepszy wynik przyjęcia pozytywnego, wynoszący 42%. Największe trudności z przyjęciem zagrywki typu jump mieli zawodnicy z Belgii, którzy odnotowali zaledwie 28% przyjęcia pozytywnego, zaś najniższą efektywność odnotowali tu Bułgarzy, u których była ona na poziomie zaledwie 8%. 

Analizując decydujące fragmenty seta, czyli powyżej 20. punktu w setach 1-4 i powyżej 10. punktu w tie-breaku, kiedy różnica była nie większa niż dwa punkty, najwyższy procent przyjęcia pozytywnego (49%), oraz najlepszą efektywność (45%) osiągnęli reprezentanci Bułgarii. Uzyskali oni również najlepszą efektywność przyjęcia rotacyjnej, która była na poziomie 46%, oraz najwyższe przyjęcie pozytywne tego typu zagrywki, które wyniosło u nich 51%. Natomiast w przypadku zagrywki typu float odnotowali najniższy procent pozytywnego przyjęcia i drugą najniższą efektywność, które wyniosły w obu przypadkach 40%. Identyczny rezultat przyjęcia pozytywnego zagrywki uzyskali tu Polacy, którzy odnotowali też drugie najwyższe przyjęcie pozytywne zagrywki rotacyjnej, które wyniosło u nich 45%.  Drugą najwyższą efektywność przyjęcia w decydujących fragmentach seta odnotowali gracze z Czech i wynosiła ona 44%, odnotowali też drugi najlepszy rezultat w przyjęciu pozytywnym, które wyniosło u nich 48%. Uzyskali oni przy tym najniższą efektywność przyjęcia zagrywki typu jump, która była u nich na poziomie zaledwie 8%. W przypadku zagrywki typu float najwyższą efektywność i procent pozytywnego odnotowali Belgowie, którzy efektywnie przyjęli wszystkie takie zagrywki, zaś drugi rezultat osiągnęli Włosi, efektywnie i skutecznie przyjmując trzy czwarte takich serwisów. Najniższy rezultat przyjęcia pozytywnego, które było na poziomie zaledwie 34% i zarazem najniższą efektywność, wynoszącą 21% uzyskali reprezentanci Turcji. Drugie najniższe rezultaty odnotowali gracze z Belgii, którzy uzyskali 35% przyjęcia pozytywnego i 24% efektywności przyjęcia w krytycznych fragmentach seta. W przypadku zagrywki typu jump najsłabiej radzili sobie Włosi i Belgowie, którzy odnotowali 27% przyjęcia pozytywnego. 

Zdecydowanie najmniej błędów w przyjęciu na set popełnili zawodnicy z Włoch, którzy jako jedyni popełnili średnio poniżej jednego błędu w secie.  Dobre rezultaty, niewiele wyższe niż jeden błąd na set popełnili Polacy i Irańczycy. Natomiast największą liczbę błędów, powyżej 1,4 błędu na set, popełniali średnio wicemistrzowie świata.

PRZYJĘCIE – REPREZENTACJA POLSKI

PRZYJĘCIE – INDYWIDUALNIE:

Do rankingu przyjęcia była brana pod uwagę w pierwszej kolejności efektywność przyjęcia, następnie przyjęcie pozytywne, a później perfekcyjne:

Najlepiej przyjmującym zawodnikiem podczas uzbeckiego turnieju był Erik Shoji z amerykańskiej drużyny, który osiągnął 51% efektywności tego elementu, natomiast w przyjęciu pozytywnym uzyskał również najlepszy rezultat wynoszący 58%. O pięć punktów procentowych niższą efektywność odnotował turecki gracz Ramazan Mandiraci, który osiągnął też drugi najlepszy wynik pod kątem przyjęcia pozytywnego wynoszący 54%. Trzecią efektywność odnotował jego kolega z drużyny Berkay Bayraktar, który osiągnął 43% efektywności, a także trzeci wynik pod kątem przyjęcia pozytywnego wynoszący 52%. Natomiast wśród reprezentantów Polski najlepszy rezultat osiągnął Kamil Semeniuk, którego efektywność przyjęcia wyniosła 42%, zaś przyjęcie pozytywne było na poziomie 51%. Najwięcej piłek przyjmował Lukas Vasina z Czech, który odnotował taki sam wynik przyjęcia pozytywnego jak polski gracz, zaś jego efektywność była tu na poziomie 39%.

BLOK I OBRONA

W bloku najskuteczniejsi byli Włosi i Polacy, którzy blokowali rywali średnio 2,5 raza w secie. Drugi wynik, odnotowali Bułgarzy, u których średnia wynosiła na poziomie 2,4 bloku na set. Natomiast zdecydowanie najmniej korzyści ten element przyniósł Czechom, którzy zatrzymywali przeciwników mniej niż 1,8 razy w secie. W obronie zdecydowanie najwięcej piłek pobijali Amerykanie, którzy bronili ponad 10 piłek w secie. Dobrze spisywali się tu również Belgowie, którzy bronili średnio 9,7 piłki na set. Najgorzej spisywali się tu Irańczycy, broniąc średnio jedynie 5,8 piłki w secie. Nieskuteczni w obronie byli również reprezentanci Polski, którzy podbijali tylko w przybliżeniu 6 piłek w secie.

Najwięcej punktów blokiem podczas tego turnieju zdobył Aleks Grozdanov z Bułgarii, który zablokował rywali 18 razy i wykonał 17 wybloków. O dwa bloki punktowe mniej i o pięć mniej wybloków odnotował zaś Roberto Russo z włoskiej drużyny. W obronie najwięcej piłek podbił belgijski libero, Gorik Lantsoght, który podbił ponad 30 piłek. Bardzo dobrze wypadł też Milan Monik występujący na pozycji libero w reprezentacji Czech. Dobrze bronili też włoski i bułgarski rozgrywający Simone Giannelli i Simeon Nikolov, którzy podbili po 28 piłek.

BŁEDY

Większość zespołów popełniała średnio między 6 a 7 błędu na set. Najwięcej błędów, w przybliżeniu 6,7 błędów w secie popełniała drużyny z drugiego miejsca. Najmniej błędów popełniali natomiast Włosi, którzy jako jedyni uzyskali średnią popełnianych błędów poniżej 5,5 błędów w secie. W ataku średnio najwięcej błędów w secie popełniały zespoły z piątego i siódmego miejsca, które popełniały ponad dwa błędy w secie. Najmniej bezpośrednio punktów w tym elemencie oddawali natomiast reprezentanci Włoch i Polski.  W zagrywce najwięcej błędów średnio w secie popełniali srebrni i brązowi medaliści. Natomiast najmniej błędów średnio w secie popełniał zespół z piątego miejsca.