W tym artykule chcemy Ci pokazać jak korzystać z funkcjonalności Planera rotacji. Narzędzie Planer Rotacji  służy do planowania ustawień twojej drużyny i drużyny Twojego przeciwnika. Opiszemy jak należy analizować ustawienia Twojego zespołu i jak je dopasować do konkretnych sytuacji na boisku.

Przed każdym meczem zadajemy sobie pytanie “od którego ustawienia zacząć set”? Jest wiele argumentów aby rozpocząć mecz od danego czy innego ustawienia. Planowanie trafienia na najsłabsze ustawienie przeciwnika, może dać Ci  realną przewagę podczas meczu. Przykładem może być znalezienie najsłabszego ustawienia przeciwnika w przyjęciu zagrywki i dopasowanie go do twojego najlepszego ustawienia w zagrywce. Innym bardzo często analizowanym przypadkiem jest związek ustawienia startowego z grą w ataku. Warto zawsze szukać ustawienie gdzie nasz wysoki skrzydłowy trafi na niskiego skrzydłowym pod drugiej stronie siatki.  Gra danego środkowego przeciwko środkowemu po drugiej stronie. Przypadków może być wiele skupmy się na najczęściej używanym, czyli “nasza najlepsza zagrywka i najsłabsze przyjęcie przeciwnika“

Gdzie znaleźć ustawienie startowe? 

W raporcie, ustawienie startowe znajdują się pomiędzy nazwiskami a tabelą numeryczną. Jest to początkowe ustawienie zespołu, podane w każdym secie. Ustawienie przeciwnika znajdziesz w raporcie meczowym w tabeli, która znajduje się niżej. Generując raporty meczowe z pięciu ostatnich spotkań przeciwnika możesz łatwo przeanalizować ustawienia początkowe.

W którym ustawieniu zacząć?

Większość zespołów zaczyna sety od ustawienia I przy swojej zagrywce, a w fazie przyjęcia, od ustawienia II. Głównym powodem takich ustawień startowych, jest chęć rozpoczęcia seta od ustawienia, w którym zespół posiada atakującego z przodu. Kolejnym celem jaki chcemy osiągnąć, to żeby na końcówkę seta, przy wyrównanym wyniku wypadniemy na ustawienie gdzie nasz atakujący jest w pierwszej linii. Inny wariant często spotykany, to rozpoczęcie seta w ustawieniu VI dlatego że, ustawienia I jest ustawieniem mało skutecznym. Skrzydłowi w P1 atakują ze stref odwrotnych niż zazwyczaj, co może sprawiać trudności. Z tego powodu trenerzy zaczynają sety w ustawieniu VI. 

Kolejnym wariantem jest sytuacja, gdy nasz mocniejszy w ataku przyjmujący gra na pozycji II, wtedy często zaczyna się sety od ustawienia III, aby był on jak najdłużej w pierwszej linii. Ważnym elementem trenerskiej układanki jest dobre rozpoczęcie seta, a co za tym idzie zdobycie na samym początku przewagi. Dlatego niektórzy trenerzy zaczynają sety od ustawień, w których na zagrywce pojawiają się ich najlepiej zagrywający. Przy pomocy programu VolleyStation Pro swoje decyzje będziesz podejmował precyzyjniej i szybciej poprzez przeprowadzenie konkretnych analiz i użycie plannera rotacji.

Jak znaleźć słabe ustawienia?

Przy użyciu VolleyStation możemy wygenerować raporty, które pokażą nam naszą grę w elementach, takich jak zagrywka, przyjęcie, atak,  w poszczególnych ustawieniach. Możemy przeanalizować grę zarówno naszego całego zespołu jak i konkretnych zawodników. Pokażemy Wam jak przeprowadzić analizę “naszej najlepszej zagrywki na najsłabsze ustawienie przeciwnika w  przyjęciu zagrywki.” Będziemy pracowali na danych z Mistrzostw Europy Juniorek z 2018 roku, w których reprezentacja Polski pod wodzą trenera Waldemara Kawki zdobyła brązowy medal.

Na początek musimy przewidzieć, w jakim ustawieniu zacznie seta zespół przeciwny. 

Widać, że zespół Turcji w dwóch przykładowych meczach występuje w takich samych ustawieniach. Zaczynają w każdym secie zagrywać od  ustawienia I a jeżeli zespół przyjmuje zagrywkę zaczyna mecz w ustawieniu II. Taką informację znajdziemy w raporcie meczowym. W meczu Turcja vs Słowacja,  pierwszy set jest wpisany w koło a to oznacza, że zespół Turcji w tym secie był drużyną zagrywającą jako pierwsza.

Z raportu meczowego, możemy odczytać również ustawienie wyjściowe. Jak widać na powyższych raportach zespół turecki zaczyna od ustawienia 1 z numerami 6, 17, 5,12,14,9 patrząc od zagrywki i libero numer 1.

Z tabeli przyjęcia zawodników wynika, że  odpowiedzialne za przyjęcie zagrywki są zawodniczki z numerami 17, 14 oraz 1 libero. Pełnią one rolę  podstawowych przyjmujących. Aby być pewnym, że te zawodniczki są głównymi przyjmującymi, generujemy raport filtrujący „zawodnicy” i wybieramy w „zagranie” element  przyjęcia otrzymujemy tabelę, w której znajdują się wszystkie zawodniczki, które przyjmowały piłke w zaznaczonych przez nas meczach. Analizując tabele widać, że zawodniczki Derya Cebecioglu, Yaprak Erkek i Simay Kurt najwięcej razy przyjmowały zagrywkę, dlatego nasza analiza będzie się skupiać na nich.  

Naszym wyznacznikiem będzie efektywność przyjęcia i zagrywki. Posiadamy już indywidualną analizę zawodniczek w przyjęciu zagrywki. Tabela przyjęcia generowana przez filtr fragmenty gry, która znajduje się  poniżej pokazuję przyjęcie całego zespołu. Efektywność przyjęcia zagrywki całej drużyny wynosi 35%. Możemy porównać indywidualny raport przyjęcia do efektywności przyjęcia całej drużyny. 

Naszym kolejnym krokiem będzie przeanalizowanie przyjęcia zagrywki poszczególnych zawodników w  ustawieniach. Aby uzyskać raport zawodnika w ustawieniu należy zaznaczyć raport “rotacje”, wybrać zawodnika i zagranie zaznaczyć element przyjęcia zagrywki. 

Analizując efektywność przyjęcia w ustawieniach, możemy stwierdzić, że najsłabsze przyjęcie występuje w ustawieniach III i II, odpowiednio 28% i 29%. 

Jak znaleźć ustawienie w którym najlepiej zagrywamy? 

Ustawienie, w którym zespół najlepiej zagrywa  znajdziesz generując raport zawodników i wybierając element analizy zagrywki. VolleyStation szereguje zawodników zagrywających według ustawień. Następnie we fragmentach gry, znajdziemy średni poziom zagrywki naszego zespołu. W tym momencie jesteśmy w stanie przeanalizować, kto zagrywa lepiej niż średnia efektywność zespołu, która wynosi 51%. 

Analizując tabelę zagrywki zawodników, wygenerowaną przez raport zawodnik i wybrane zagranie: serwis, możemy zobaczyć kto, według efektywności, zagrywa najlepiej w naszej drużynie lub znaleźć najlepiej zagrywających po sobie. Z tabeli zagrywki zawodników wynika, że nr 13 i 3 zagrywają najlepiej i zagrywają po sobie. Zawodniczki zagrywają w ustawieniach V i IV. 

Jak użyć plannera rotacji? 

Możemy teraz użyć planera rotacji. Znamy prawdopodobny skład przeciwnika i znamy ustawienie, w którym prawdopodobnie zacznie mecz nasz przeciwnik. Dzięki planerowi rotacji możemy tak zaplanować ustawienie początkowe, aby nasze najlepsze zawodniczki wypadały na ich najsłabsze.

Na początku musimy uruchomić analizę, która znajduję się w menu głównym. Wypełniamy w planerze nazwy drużyn A i drużyny B. W miejsce Z1 wpisujemy numer zawodnika, który w ustawieniu pierwszym będzie znajdował się w strefie pierwszej. Następnie, możemy wybrać drużynę serwująca i zmieniać ustawienia znakiem + i – aż osiągniemy satysfakcjonującą nas konfigurację. 

Po lewej stronie, pod numerem ustawienia, znajdują się litery S i P. Oznaczają one odpowiednio zagrywkę i przyjęcie. Fazy gry przypisane są do ustawień, które zmieniają się, gdy zmienimy ustawienie początkowe. 

Wracając do naszej analizy, wiemy, że najsłabsze ustawienie przeciwnika (zespół B) w przyjęciu to ustawienie III i II. Nasze V i IV na ich III i II. Jeżeli zazwyczaj przeciwnik zaczyna w ustawieniu I i zagrywa, my powinniśmy zacząć w  ustawieniu IV. 

Jak przeprowadzić bardziej wnikliwą analizę 

Jeżeli chcemy przeprowadzić bardziej wnikliwą analizę, możemy sprawdzić przyjęcie poszczególnych zawodniczek w ustawieniach.

Z analizy tabel z indywidualnym przyjęciem w ustawieniach wynika, że w ustawieniu IV najsłabiej przyjmuję zawodniczka z numerem 14 Erkek, a w ustawieniu III zawodniczka z numerem 1 Kurt, czyli libero. Takie powinny być główne kierunki naszych zagrywek. 

Pamiętajmy, że wszystkie wnioski z analiz liczbowych należy poprzeć wnikliwą analizą video. W programie VolleyStation można łatwo przejść z analizowanych raportów liczbowych do analizy video. Należy zmienić typ raportu liczbowego na raport “Montaż Video”. Efektem takiej zmiany jest przedstawienie danych zagrań w formie obrazu wideo.