Ten arkusz pozwala przeanalizować element przyjęcia w rozbiciu na ustawienia. Jest przydatny do  użytku na ławce trenerskiej w trakcie meczu.

W tabeli w górnej części arkusza znajduje się ilość przyjęć oraz ocena każdego zawodnika. Pozwala to przeanalizować, jak zawodnik spisywał się w przyjęciu w danym ustawieniu, oraz zobaczyć gdzie miał największe problemy problemy. Te informacje można wykorzystać w trakcie meczu i lepiej dostosować taktykę zagrywki własnego zespołu.

W tym przykładzie widać, że zawodnicy dobrze przyjmowali zagrywkę w czwartym ustawieniu, a głównym celem drużyny zagrywającej był gracz występujący z numerem 12, który miał pewne trudności z dokładnym odbiorem. Natomiast w drugim ustawieniu wszyscy zawodnicy mieli problemy w przyjęciu, co prawdopodobnie było efektem dobrze zagrywającego zawodnika drugiej drużyny. W tej rotacji najwięcej piłek zaserwowanych zostało do stref 5 i 6.

Ważne formuły w tym arkuszu:

=IF(VSCOUNT(VSCELL(„(1)R„,$C3))>0,VSCOUNT(VSCELL(„(1)R„,$C3)),””)

Powyższa formuła zwraca liczbę przyjęć zawodnika z komórki C3, jeżeli przyjął on choć jedną piłkę w analizywanym meczu. Jeżeli zawodnik ten nie przyjmował zagrywki, komórka pozostanie pusta.

=ROUND( ( (VSCOUNT(VSCELL(„(1)R#„,$C3)) * 4 ) + (VSCOUNT(VSCELL(„(1)R+„,$C3)) * 3 )  + (VSCOUNT(VSCELL(„(1)R!„,$C3)) * 2) + (VSCOUNT(VSCELL(„(1)R-„,$C3)) * 1 ) + (VSCOUNT(VSCELL(„(1)R/„,$C3)) * 0.5 ) ) / VSCOUNT(VSCELL(„(1)R„,$C3)),2)

Ta formuła zlicza średnią przyjęć zawodnika z komórki C3. Jest to średnia ważona, w której przyjęcia perfekcyjne mają wagę 4, przyjęcia dobre mnożone są razy 3, przyjęcia neutralne mają wagę 2, negatywne przyjęcia mnożone są razy 1, natomiast odbiorom na drugą stronę siatki przypisuje się wgaę 0.5. Obliczoną w tebn sposób sumę dzieli się przez ilość wszystkich przyjęć danego zawodnika. Wynik zaokrąglany jest do części setnych.

=VSMAP(VSPLAYS(„*R;*Z1„,VSRANGE(„1:1″)),”player„)

Powyższa formuła zwraca numer gracza, który przyjmował pierwszą piłkę w meczu w pierwszym ustawieniu.

=VSMAP(VSPLAYS(VSCELL(„(1)R(2)0;*Z1„,$E$11,$E$12),VSRANGE($E16&”:”&$E16)),”effect„)

 Ta formuła pokazuje efekt przyjęcia zawodnika z komórki E11, w strefie znajdującej się w komórce E12, w pierwszym ustawieniu, gdzie zakres (numer przyjęcia) podany jest w komórce E16.

=VSMAP(VSPLAYS(VSCELL(„(1)R(2);*Z1„,$E$11,$E$13),VSRANGE($E16&”:”&$E16)),”startZone„)

Powyższa formuła zwraca strefę początkową przyjęcia zawodnika z komórki E11, w strefie znajdującej się w komórce E12, w pierwszym ustawieniu, gdzie zakres (numer przyjęcia) podany jest w komórce E16.