Słowem wstępu

Witamy Was w kolejnej odsłonie naszego cyklu #AnalizaMMP2022. Dzisiaj zajmiemy się rozłożeniem na czynniki pierwsze drużyn rozgrywających Mistrzostwa Polski Juniorek Młodszych. Zapraszamy do przeczytania!

ATAK

W trakcie finałów Mistrzostw Polski juniorek młodszych zawodniczki skończyły 39% piłek wystawionych do ataku. Najbardziej skuteczny atak – 49% był odnotowany w akcjach po dograniu freeballa, co nie powinno nikogo zdziwić. W akcjach, które zaczynały się od słabego przyjęcia zawodniczki kończyły tylko 28% wystawionych do ataku piłek.

Do lepszego przeanalizowania ataku na tym turnieju posłużę się dwoma skrajnymi drużynami czyli mistrzyniami kraju oraz zespołem z ósmego miejsca. Jeśli chodzi o atak w kontrze oba zespoły radziły sobie podobnie z przewagą Energetyka w ataku po obronie, a z przewagą gry po freeballu po stronie zespoły ze stolicy Dolnego Śląska. Warto tutaj podkreślić, że największa skuteczność w ataku po freeballu zanotował zespół LTS Legionovii Legionowo “wykręcając” 55% skuteczności w ataku po tym elemencie siatkarskiego rzemiosła. Dużą różnicę widzimy przy ataku po przyjęciu gdzie różnica jest na poziomie 6 punktów procentowych, a największa różnice widać w ataku po dwudziestym punkcie gdzie zespół ze stolicy wielkopolski atakował ze skutecznością 45%, przy 37% zawodniczek Volleya.

Jeśli zestawimy wszystkie zespoły razem można stwierdzić, że atakowały one dość podobnie. Średnia skuteczność ataku jak wspominałem wyniosła 39%. Odchylenia drużyn od średniej wynosiły nie więcej niż 2%, stąd możemy mówić o dość równym poziomie skuteczności. Jednak nie samą skutecznością żyje statystyk. Jeśli chodzi o efektywność mamy tutaj większe wahania. Najlepszą efektywnością w ataku mogą się poszczycić zawodniczki Kalisza notując 26% w tej statystyce. Najgorzej wypadły zespoły z Zawiercia oraz Wrocławia notując 16%.

Jeśli chodzi o to jakie piłki atakowały zawodniczki domyślać można się łatwo, że dominowały piłki szybkie na skrzydłach. Atak z piłek wysokich obejmował 33% wszystkich ataków. Następnie 15% piłek wystawionych było do środkowych, a pajpa grano tylko w 1%. Inne piłki takie jak kiwki rozgrywającej, przebicia na dwa oraz inne obejmują 7% ataków.

ZAGRYWKA

W zagrywce na turnieju finałowym MPJM dominowała zagrywka typu float. Nic dziwnego, ponieważ w tej kategorii ta właśnie zagrywka jest najczęściej stosowana. W tym przypadku wykorzystywana była ona w 84%. Największa monotematyczność typu zagrywki występowała w zespole Zawiercia, który grał w 94% zagrywek zagrywka typu float. Tylko dwie drużyny wykorzystywały zagrywkę rotacyjną więcej niż ⅕ wszystkich zagrań. Są to Volley Wrocław oraz Energetyk Poznań z aż 32% zagrywek rotacyjnych!

Ale co z efektywnością zagrywki? Drużyny w tym elemencie różniły się dosyć znacząco ponieważ różnica pomiędzy najlepszą a najgorszą drużyną wynosiła 14%. Tylko trzy drużyny były powyżej średniej jeśli chodzi o efektywność zagrywki są to: LTS Legionovia Legionowo – 50%, KS Pałac Bydgoszcz – 45%, oraz Enea Energetyk Poznań – 41%

PRZYJĘCIE

Na tym turnieju istniała duża rozbieżność jeśli chodzi o poziom przyjęcia. Najlepiej w tym elemencie sprawdziła się drużyna Żywca oraz Poznania, notując wynik pozytywnego przyjęcia powyżej średniej. W efektywności również przodują wyżej wymienione drużyny z dodatkiem drużyny GKS Wieżyca Stężyca 2011. 

Jeśli mielibyśmy porównać pierwszą i ostatnią drużynę w tych rozgrywkach wyszłaby nam prosta statystyka, jednak środek tabeli jest już bardziej interesujący. Poniższy wykres po cichu potwierdza nam wykres przedstawiony powyżej. Najniższy procent błędów przyjęcia notowały te same drużyny co miały najlepsze pozytywne przyjęcie. W tym elemencie najlepsza okazała się ekipa z Poznania notując nieco ponad 7% błędów w przyjęciu co jest według mnie dobrym rezultatem!

BLOK

Wykres bloków na set jest najbardziej odpowiednim do porównania w tym systemie rozgrywek ponieważ drużyny poza miejscami 1-4 grają jeden mecz mniej. W tym wypadku prawdziwym dominatorem był zespół z Kalisza, który blokował średnio nieco ponad 4 razy na set. W porównaniu do innych zespołów jest to znacząca różnica. Najgorzej w tym elemencie zaprezentował się #VolleyWrocław blokując średnio nieco ponad raz na set.

DYSTRYBUCJA

W dystrybucji nie ma zbytnio zaskoczenia. Największa liczba piłek jest wystawiana na lewe skrzydło, potem prawe skrzydło, środek i na samym końcu często zapomniany pipe. 

Jeśli chodzi o większe szczegóły na uwagę zasługuje drużyna z Dolnego Śląska, która wyłamała się ze schematu – lewe, prawe, środek, pipe. Zawodniczki z Wrocławia wykorzystywały środek co trzecią piłkę!  W innych drużynach widać podobną tendencję w dystrybucji piłek.

RELACJA BŁĘDÓW

Relacja błędów czyli ile błędów popełnić zespół w stosunku do naszych punktowych zagrań. Ten wykres mnie najbardziej zainteresował spośród wszystkich przedstawionych w tej analizie. Jeśli pominiemy dwa ostatnie zespoły które widocznie odstają od reszty, mamy sześć drużyn, które praktycznie równo zdobywały punkt w stosunku do własnych błędów. Z wykresu wynika że na dwa punkty zdobyte skończonym zagraniem przypadał jeden błąd własny (dla drużyn 1-6)

PODSUMOWANIE

Tak jak z łatwością podsumowałem poprzednią analizę odnośnie rozgrywek młodziczki, tak teraz będę musiał się wstrzymać do czasu kiedy przygotujemy końcowe analizy całościowe obejmujące wszystkie trzy kategorie. Patrząc na atak możemy stwierdzić, że był to bardzo równy turniej, jednak drużyny z wyższych miejsc “odjeżdżały” innymi elementami.